Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά. (Καβάφης, τι άλλο).
Αυτή η Λίμαν Μπράδερς πως τη λένε. Έτσι είπε σε κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός στη διακαναλική. Που να θυμάται ο Κώστας μας την ακριβή ονομασία της παγκόσμιας τράπεζας-νονάς της παγκόσμιας κρίσης για την οποία φυσικά μας τα 'χει κάνει νααααααα!!! Στην πρωτότυπη συνέντευξη που του πήραν οι οπαδοί του, έκλεψε την παράσταση από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Μίλησε για παγκοσμιομένη οικονομία, είπε ότι έπεσε πανικός(επικράτησε, αυτό το ξέρει και ο Γιώργος), είπε ότι θα μπούμε σε ιστορίες- γιατί δεν του αρέσουν οι περιπέτειες- και δεν θυμόταν και τη Λίμαν Μπράδερς.
Γνωρίζω κάποιον Άγγλο έλεγε ο Γκαίτε που κρεμάστηκε για να μη χρειάζεται να ντύνεται κάθε πρωί. Ο πρωθυπουργός, με τον οποίο νομίζω ότι συγκατοικώ τον τελευταίο καιρό και θα του ζητήσω να πληρώσουμε το νοίκι μισό μισό, εξηγούσε στους ακροατές του πώς θα καταφέρουν να τον ξαναψηφίσουν. Όλοι είχαν το ίδιο πρόβλημα όλως τυχαίως. Σκέφτονταν να ψηφίσουν ΛΑΟΣ. Ο Καραμανλής, αν εξαιρέσεις κάποια γλωσσικά λαθάκια που ανέφερα-ατοπήματα μπροστά στο πάση Θεού και το ελληνικού εργαζόμενου του Παπανδρέου-τα πήγε περίφημα αλλά δεν του έμεινε χρόνος και δεν πρόλαβε να βγάλει τηλεφωνήματα στον αέρα. Πούλησε ακριβά το τομάρι του και φτηνό πατριωτισμό σε τιμή ευκαιρίας. Αν δεν πάει καλά ο Καραμέρος και ο Χαριτάτος, τον βλέπω να αναλαμβάνει τον πρωινό καφέ, έχει χάρισμα σας λέω στην τηλεόραση. Η δε φάτσα του είναι παντού, έχει και ένα λάγνο βλέμμα-κάλεσμα, φτυστός ο Τσίπρας μετά συγχωρήσεως.
Στο άλλο στρατόπεδο, ο «ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης και περιχώρων» προελαύνει. Εκφώνησε χθες από την Αθήνα που "μίλησε"- αν και θα αντιμιλήσει σήμερα που το ξανασκέφτηκε, την πιο εμπνευσμένη έκθεση ιδεών. Το κόμμα του κατάφερε να διεξάγει μία αρκετά πειστική και υπεραισιόδοξη καμπάνια, σε ημέρες κρίσης. Και η κρυφή ατζέντα; Ο ενδοτισμός του στα εθνικά θέματα, αυτά που λένε ότι θα παραδώσει το Αιγαίο αλλά θα κρατήσει τη Μύκονο; Ο Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη που θέλει να τον μετατρέψει σε αποχετευτικό δίκτυο; Τα Σκόπια που θέλει να τα λέει Μακεδονία γιατί το προφέρει καταπληκτικά στα αγγλικά; Ο πολιτικός πολιτισμός ήταν το θέμα της έκθεσης ιδεών της Νέας Δημοκρατίας όταν κέρδιζε. Άλλη χρονιά φέτος, άλλα θέματα. Και η ρητορική στηρίχθηκε σε ένα ατελείωτο υπονοούμενο έλλειψης πατριωτισμού του αντιπάλου, που τυχαίνει να είναι γιος του Ανδρέα και εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου.
«Μάλλον με ρεπορτάζ μοιάζαν τα γραπτά του» έλεγε ο Παλαμάς για τον Καβάφη. Ο Γιώργος Θεοτοκάς υποστήριζε ότι σε μια δικογραφία διαζυγίου υπάρχει περισσότερη ψυχή απ’ ό, τι σε όλο το έργο του Αλεξανδρινού ποιητή. Ο πάντα σαρκαστικός Ταγκόπουλος χαρακτήρισε την Ιθάκη, αλεξανδριανή μπανάνα( Λίζα θα ‘ρθεις;). Ο Σεφέρης είχε πει κάποτε ότι δεν ήξερε ελληνικά.
Τι ειρωνεία της Ιστορίας! Σήμερα ο Καβάφης εκπροσωπεί τους θεματοφύλακες της ελληνικής γλώσσας, όλους εκείνους τους επιδέξιους χειριστές της, τους γνήσιους Έλληνες, που δεν τους ξεφεύγει «βαρβαρισμός». Ένας υποτιμημένος ποιητής της εποχής του, να χρησιμοποιείται σήμερα σαν όπλο για να λοιδορήσει έναν άλλον υποτιμημένο, λιγότερο Έλληνα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Είχε δίκιο ο Μαρξ. Κώστα μου, συγγνώμη που στο λέω έτσι μέσα στα μούτρα, αλλά θα κάνεις μπανάνα. Ας κρατούσες και καμία αφίσα για τον Μάρτιο. Αν ποτέ ξανάρθεις στην εξουσία, να την ασκήσεις!
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά. (Καβάφης, τι άλλο).
Αυτή η Λίμαν Μπράδερς πως τη λένε. Έτσι είπε σε κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός στη διακαναλική. Που να θυμάται ο Κώστας μας την ακριβή ονομασία της παγκόσμιας τράπεζας-νονάς της παγκόσμιας κρίσης για την οποία φυσικά μας τα 'χει κάνει νααααααα!!! Στην πρωτότυπη συνέντευξη που του πήραν οι οπαδοί του, έκλεψε την παράσταση από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Μίλησε για παγκοσμιομένη οικονομία, είπε ότι έπεσε πανικός(επικράτησε, αυτό το ξέρει και ο Γιώργος), είπε ότι θα μπούμε σε ιστορίες- γιατί δεν του αρέσουν οι περιπέτειες- και δεν θυμόταν και τη Λίμαν Μπράδερς.
Γνωρίζω κάποιον Άγγλο έλεγε ο Γκαίτε που κρεμάστηκε για να μη χρειάζεται να ντύνεται κάθε πρωί. Ο πρωθυπουργός, με τον οποίο νομίζω ότι συγκατοικώ τον τελευταίο καιρό και θα του ζητήσω να πληρώσουμε το νοίκι μισό μισό, εξηγούσε στους ακροατές του πώς θα καταφέρουν να τον ξαναψηφίσουν. Όλοι είχαν το ίδιο πρόβλημα όλως τυχαίως. Σκέφτονταν να ψηφίσουν ΛΑΟΣ. Ο Καραμανλής, αν εξαιρέσεις κάποια γλωσσικά λαθάκια που ανέφερα-ατοπήματα μπροστά στο πάση Θεού και το ελληνικού εργαζόμενου του Παπανδρέου-τα πήγε περίφημα αλλά δεν του έμεινε χρόνος και δεν πρόλαβε να βγάλει τηλεφωνήματα στον αέρα. Πούλησε ακριβά το τομάρι του και φτηνό πατριωτισμό σε τιμή ευκαιρίας. Αν δεν πάει καλά ο Καραμέρος και ο Χαριτάτος, τον βλέπω να αναλαμβάνει τον πρωινό καφέ, έχει χάρισμα σας λέω στην τηλεόραση. Η δε φάτσα του είναι παντού, έχει και ένα λάγνο βλέμμα-κάλεσμα, φτυστός ο Τσίπρας μετά συγχωρήσεως.
Στο άλλο στρατόπεδο, ο «ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης και περιχώρων» προελαύνει. Εκφώνησε χθες από την Αθήνα που "μίλησε"- αν και θα αντιμιλήσει σήμερα που το ξανασκέφτηκε, την πιο εμπνευσμένη έκθεση ιδεών. Το κόμμα του κατάφερε να διεξάγει μία αρκετά πειστική και υπεραισιόδοξη καμπάνια, σε ημέρες κρίσης. Και η κρυφή ατζέντα; Ο ενδοτισμός του στα εθνικά θέματα, αυτά που λένε ότι θα παραδώσει το Αιγαίο αλλά θα κρατήσει τη Μύκονο; Ο Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη που θέλει να τον μετατρέψει σε αποχετευτικό δίκτυο; Τα Σκόπια που θέλει να τα λέει Μακεδονία γιατί το προφέρει καταπληκτικά στα αγγλικά; Ο πολιτικός πολιτισμός ήταν το θέμα της έκθεσης ιδεών της Νέας Δημοκρατίας όταν κέρδιζε. Άλλη χρονιά φέτος, άλλα θέματα. Και η ρητορική στηρίχθηκε σε ένα ατελείωτο υπονοούμενο έλλειψης πατριωτισμού του αντιπάλου, που τυχαίνει να είναι γιος του Ανδρέα και εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου.
«Μάλλον με ρεπορτάζ μοιάζαν τα γραπτά του» έλεγε ο Παλαμάς για τον Καβάφη. Ο Γιώργος Θεοτοκάς υποστήριζε ότι σε μια δικογραφία διαζυγίου υπάρχει περισσότερη ψυχή απ’ ό, τι σε όλο το έργο του Αλεξανδρινού ποιητή. Ο πάντα σαρκαστικός Ταγκόπουλος χαρακτήρισε την Ιθάκη, αλεξανδριανή μπανάνα( Λίζα θα ‘ρθεις;). Ο Σεφέρης είχε πει κάποτε ότι δεν ήξερε ελληνικά.
Τι ειρωνεία της Ιστορίας! Σήμερα ο Καβάφης εκπροσωπεί τους θεματοφύλακες της ελληνικής γλώσσας, όλους εκείνους τους επιδέξιους χειριστές της, τους γνήσιους Έλληνες, που δεν τους ξεφεύγει «βαρβαρισμός». Ένας υποτιμημένος ποιητής της εποχής του, να χρησιμοποιείται σήμερα σαν όπλο για να λοιδορήσει έναν άλλον υποτιμημένο, λιγότερο Έλληνα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Είχε δίκιο ο Μαρξ. Κώστα μου, συγγνώμη που στο λέω έτσι μέσα στα μούτρα, αλλά θα κάνεις μπανάνα. Ας κρατούσες και καμία αφίσα για τον Μάρτιο. Αν ποτέ ξανάρθεις στην εξουσία, να την ασκήσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου