Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Τα λερωμένα τα άπλυτα τα παραπεταμένα Νόμπελ.


«Τι έχετε κάνει σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της πλατφόρμας του κόμματος σας για την ισότητα αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών», ρώτησε μια δημοσιογράφος τον Τζον Κένεντι ένα χρόνο μετά την εκλογή του, τον Νοέμβρη του 1961. Εκείνος χαμήλωσε το βλέμμα: «Είμαι σίγουρος ότι δεν έχουμε κάνει πολλά. Πρέπει να πω ότι πιστεύω πολύ στην ισότητα των αμοιβών και νομίζω ότι οφείλουμε να κάνουμε περισσότερα απ’ όσα κάνουμε. Σας ευχαριστώ που μου το υπενθυμίσατε κυρία Κρεγκ», της είπε γελώντας.

Μπορεί το Νόμπελ να ξυπνήσει μνήμες στον Ομπάμα; Μετά τον Τζίμι Κάρτερ, ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ο δεύτερος πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ που παίρνει το Νόμπελ Ειρήνης. Γιατί πρώην; Γιατί πλέον περισσότερο θυμίζει τον Κλίντον που μετά την προεδρία του άρχισε τις ομιλίες ανά τον κόσμο και έγινε σημαντικά πλουσιότερος. Ο Μπαράκ, μαζί με την όμορφη γυναίκα του, αρχίζουν να μοιάζουν με δυο φιλόδοξες και μεγαλομανείς καρικατούρες που φαίνεται να απολαμβάνουν υπερβολικά τη φήμη τους στον Λευκό Οίκο. Σωστός Celebrity ο νέος πρόεδρος, αφότου έβρισε και τον Kanye West. Μέσα σε όλα.

«Αν ο Ομπάμα μπορούσε να πάρει κάποιο δώρο από την Σκανδιναβία αυτό το μήνα, θα διάλεγε τους Ολυμπιακούς Αγώνες(τους έχασε το Σικάγο και θρηνούσαν στην Αμερική). Τουλάχιστον στους Ολυμπιακούς οι κριτές περιμένουν να σου απονείμουν το χρυσό μετά την κούρσα. Δεν σου το φοράνε με το ζόρι ενώ περιμένεις το λεωφορείο να σε μεταφέρει στο στάδιο. Δεν στο δίνουν σαν μεταγραφικό μπόνους ή σαν αθλητική υποτροφία»γράφει ο Χέντρικ Χέτσμπεργκ στο έγκριτο περιοδικό Νιου Γιόρκερ, αμφισβητώντας την «καθαρότητα» της νίκης του Ομπάμα.

Είναι γνωστό ότι ο στρατιωτικός νόμος τιμωρεί ακόμα και με θάνατο την ανυπακοή. Όταν όλοι είναι στρατιωτικοί, το έγκλημα έγκειται στο να μη σκοτώσεις. Από το στρατιωτικό νόμο διέπεται και η αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ο Νόαμ Τσόμσκι υπερασπιζόμενος τάχα μου την επιτροπή θεωρεί πως η βράβευση Ομπάμα διαθέτει σημαντικά υψηλότερο ηθικό επίπεδο από κάποιους προηγούμενους αποδέκτες του βραβείου τα ονόματα των οποίων είπε ότι δεν θα αναφέρει για λόγους ευγενείας, υπονοώντας τον Κίσινγκερ και τα άλλα παιδιά.

Η σάτιρα δεν έχασε τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη και οργίασε: «Η Επιτροπή λέει ότι ο πρόεδρος κέρδισε επειδή δημιούργησε ένα νέο κλίμα στη διεθνή πολιτική σκηνή, που ακούγεται πολύ καλύτερα από το να έλεγαν “Στα μούτρα σου Τζορτζ Μπους, παλιομαλάκα καουμπόι”» είπε ο Bill Maher. «Σε άλλα πρόωρα βραβεία αυτήν την εβδομάδα η μαθήτρια Άμπερ Κόλινς αναδείχτηκε Μις Αμερική και ο 9χρονος Ντίλαν Χολτ ο πιο σέξι άντρας στον κόσμο στην ψηφοφορία του περιοδικού People» συνέχισε την πλάκα ο Seth Meyers.

Ο Ομπάμα δεν έχει κάνει πολλά αν εξαιρέσουμε τις προσπάθειες του για τη μείωση των πυρηνικών όπλων, την προώθηση μίας λύσης στο Παλαιστινιακό και την βραδυπορούσα αλλά σταδιακή αποχώρηση του από το Ιράκ. Η υπερδραστήρια απραξία του σε συνδυασμό με την μεταρρύθμιση που επιχειρεί στην υγεία μάλιστα δίνει αφορμές στην πιο χυδαία και μισαλλόδοξη μερίδα της δεξιάς να ξεσαλώσει. Ρας Λίμπο και Γκλεν Μπεκ κάνουν πάρτυ φασισμού και ρατσισμού, την ώρα μάλιστα που ο πρόεδρος καλείται από τον στρατηγό Μακ Κρίσταλ να στείλει άμεσα άλλους 40 χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Αν καταφέρει να κερδίσει τα λόμπι και την τερατώδη προπαγάνδα και περάσει έστω τη μεταρρύθμιση στην υγεία, θα κάνει μια καλή αρχή.

Ο James Traub γράφει πιστός στο κλίμα της εποχής στην ανάλυση του στους New York Times: «Τι θα συμβεί αν η πτώση της Καμπούλ δεν σημάνει μόνο την εγκατάλειψη του αφγανικού λαού από τους Αμερικανούς αλλά και ένα στρατηγικό και ψυχολογικό θρίαμβο της Αλ Κάιντα , που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη στρατολόγηση και μελλοντικές επιθέσεις;». Το τι τόνοι μελάνι, πόσες σελίδες, πόσα δάση του Αμαζονίου καταστρέφονται για να δικαιολογήσουν συντηρητικούς και χιλιοειπωμένους προβληματισμούς που στόχο έχουν να συντηρήσουν την τρομολαγνεία, δε λέγεται.

Βραβείο υπενθύμισης ή υπόσχεσης, θα φανεί αν ο Ομπάμα θα γελάσει τελευταίος με το ανέκδοτο της Επιτροπής Νόμπελ. Είναι διαφορετικό να προδίδεις μια ελπίδα και άλλο να καταπίνεις τα δάκρυα χαράς και λύτρωσης των δημοκρατικών πολιτών όλου του κόσμου όταν μαθαίναμε τον Νοέμβρη ότι πήρε το Οχάιο, θεωρώντας ότι πήραμε την Τριπολιτσά. Προς το παρόν ο νέος war President σκουπίζει τα χέρια του από το αίμα με το καινούριο του βραβείο. Μετά τον δίκαιο νεκρό, μας χαρίζει τον αναγκαίο συνάδερφο του( αναγκαίος πόλεμος λέει το Αφγανιστάν). Τα εγκλήματα του είναι υπέρ της ανθρωπότητας. Θέλει ειρήνη; Δώστε του ένα Νόμπελ να του περάσει.

Πρόσφατα ο Colbert στο show του έδωσε έναν ακριβή ορισμό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα έθνη του κόσμου συγκεντρώνονται για να πολεμήσουν για την κυριαρχία του. Είναι σαν τον πόλεμο, με τη διαφορά ότι οι ειδήσεις ακόμα τους καλύπτουν… Καλά έκαναν και οι Ιταλοί στρατιώτες και πλήρωσαν τους Ταλιμπάν για να μην τους επιτίθενται, όπως αποκάλυψαν οι Times. Είμαι σίγουρος ότι ήδη κανονίζουν και τα ραντεβού με την Βάνα, αλά Mediterraneo. Καλό βόλι αδέρφια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: