Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Πετάει ο Μπολτ;

«Ο Μπολτ θα πάει στον αγιασμό. Γιατί θέλουμε να είναι πρότυπο για τα νέα παιδιά». Αυτό ακούσαμε επανειλημμένα τις τελευταίες μέρες από επίσημα χείλη. Λίγα πράγματα αξίζουν να μας εμπνέουν στην κοινωνία που ζούμε και ο Γιουσέιν είναι ένα από αυτά. Τα παιδιά μας βρήκαν στο πρόσωπο του ένα αψεγάδιαστο πρότυπο. Ποιος είναι ο Μπολτ; Αυτός, καλέ, που δείχνει η τηλεόραση, που έκανε ρεκόρ.

Τα πράγματα που κάνει ο παγκόσμιος ρέκορντμαν στα 100 και στα 200 τα έχουμε δει μόνο από μια τύπισσα με μακριά μαλλιά και μεγάλα νύχια. Ο κυρία Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ άφησε πολύ νέα τη ζωή μετά από τα εξωπραγματικά ρεκόρ της. Γίνε λοιπόν παιδί μου υπεράνθρωπος. Ξεπέρασε τα όρια, οι δυνάμεις σου είναι απεριόριστες. Αφού μπόρεσε εκείνος, γιατί όχι και εσύ; Τι σου λείπει;

Μακάρι το μήνυμα να ήταν αυτό. Δυστυχώς το αναγνωρίζουμε γιατί είναι χιλιοπαιγμένο: Απαγορεύεται να αποτύχεις, κέρδισε με όλα τα μέσα, ξεπέρασε τους αντιπάλους, γίνε εσύ ο σταρ του εαυτού σου, μπες και εσύ στην τηλεόραση, μην είσαι άνθρωπος, να είσαι celebrity.

Ο Μοχάμεντ Αλί κάποτε αρνήθηκε να πάει στο Βιετνάμ. Ο Ρούουντ Γκούλιτ αφιέρωσε τη Χρυσή Μπάλα στο φυλακισμένο Νέλσον Μαντέλα. Ένα παιδί που διδάσκει τόσα χρόνια με το ήθος του, τους αγώνες του, τον λόγο του, την αγάπη του για αυτό που κάνει, ο φιλοσοφημένος Περικλής Ιακωβάκης, ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής των τελευταίων ετών, δε συμπλήρωνε τα τυπικά προσόντα για να μιλήσει στα παιδιά. Επειδή δεν έχει πάρει πολλά μετάλλια. Ο εγωπαθής γιος του ανέμου, δεν ξέρει να μιλήσει στα παιδιά…Υποσχέθηκε όμως και άλλα ρεκόρ.

Είναι διασκεδαστικό να έρχεται ο Μπολτ στο σχολείο σου, το ομολογώ. Να σου δίνει αυτόγραφο, να τρέχει στην αυλή σου. Άλλο όμως ατραξιόν και άλλο πρότυπο. Ποιος θα πει στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να γίνουν σαν αυτόν; Ότι αξίζουν χωρίς τα μετάλλια; Ότι η ευτυχία δεν έρχεται με τη δόξα, ότι δεν πρέπει να φοβούνται να είναι θνητοί; Ότι το ντόπινγκ ζει και βασιλεύει; Αν ήταν υπεράνθρωπος ήρωας κόμικ, η παρουσία του θα ήταν ευπρόσδεκτη!

Μια φίλη μου κυνήγησε το όνειρο της να γίνει δασκάλα μέχρι την ακριτική Γαύδο. Σήμερα στον αγιασμό το μόνο που της έλειπε ήταν ένα πρότυπο. Σωστά; Κρίμα που αυτός ο Μπολτ δεν μπορεί να πετάξει.

2 σχόλια:

Παναγιώτης είπε...

"Ποιος θα πει στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να γίνουν σαν αυτόν; Ότι αξίζουν χωρίς τα μετάλλια; Ότι η ευτυχία δεν έρχεται με τη δόξα, ότι δεν πρέπει να φοβούνται να είναι θνητοί;"

Κάπου αλλού, το είπε αυτός...

http://www.dailykostv.com/w/002108/

Δες το όλο αλλά το σχετικό με αυτά που λέμε είναι στο 11:46

pasaenas είπε...

Ευχαριστώ πολύ Παναγιώτη. Οι συγκρίσεις με έναν τυπικό λόγο Έλληνα πολιτικού, είναι αναπόφευκτες.