Θάρρος και αλήθεια.

Οι πολιτικοί εκπορνεύουν τη ματαιοδοξία τους για το κοινό καλό. Θέλει όμως θάρρος για να μπλεχτείς στις σκοτεινές σπηλιές. Και γερό στομάχι. Τις τελευταίες μέρες αναζητούν με αγωνία με ποιο ψέμα θα πάμε στις εκλογές. Κυνηγούν το μεγάλο επιχείρημα, παίζουν βρόμικα.

Τι νόημα όμως έχει να κάνουν επίδειξη δύναμης στην τηλεόραση και να παραμένουν δουλικοί στα παρασκήνια; Ποιον απειλούν όταν ο ένας υπόσχεται να ξεκοιλιάσει τη διαπλοκή και ο άλλος να διαμελίσει τη φοροδιαφυγή;

Πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί είναι αδιάφοροι. Φοβάμαι ότι θα μπορούσαν να μας επιστρέψουν άνετα τον χαρακτηρισμό. Κανένας σταυρός δεν έχει νόημα όταν καλούμε τον βουλευτή να τον κουβαλήσει στην πλάτη του.

Δεν βλέπω φως αλλά συνηθίζουν τα μάτια στο σκοτάδι. Εκεί πρέπει να κινηθούν οι πολιτικοί και να βρούνε τους διακόπτες. Έχασα την πίστη μου στους πολιτικούς σημαίνει ότι έχασα και την πίστη μου σε εμένα. Καμία ψήφος δεν πρέπει να χαριστεί. Ώρα να ψηφίσουμε τους ανθρώπους που κουβαλούν τις ιδέες(Καζαντζάκης). Θέλουμε άτομα με προσωπικότητα που θα αναλάβουν την ευθύνη των οραμάτων τους και θα αφοσιωθούν στην πραγματοποίησή τους.

Ζητήσαμε από τους πολιτικούς να υπηρετούν τον άνθρωπο, όχι να τον εξυπηρετούν. Και να έχουν μια ιδιοτροπία. Να είναι καλοί με την καλή έννοια της λέξης. Να είναι δηλαδή ή πραγματικά αφελείς, ή συνειδητοποιημένοι τρελοί ή αθεράπευτα ρομαντικοί. Εκεί που αυξάνεται ο κίνδυνος αυξάνεται και η δυνατότητα σωτηρίας έγραψε ο Χέλντερλιν. Βοήθεια!