Οι θρησκείες έλεγε ο Κίρκεγκωρ είναι ταξιδιωτικά πρακτορεία που μας υπόσχονται ένα εξασφαλισμένο ταξίδι στον ουρανό, αλλά κανείς δεν επέστρεψε ποτέ από εκεί να μας πει αν έμεινε ικανοποιημένος από τη διαμονή.
Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε για τα πολιτικά κόμματα: Συνήθως μας τάζουν ευχάριστα ταξίδια σε τόπους μακρινούς και ονειρεμένους, σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων. Η παγκόσμια πρωτοτυπία στην περίπτωση της Ν.Δ είναι ότι μας υπόσχεται διά στόματος του πρωθυπουργού ότι θα περάσουμε χάλια αν επιλέξουμε τη δικιά τους εκδρομή. Προορισμός είναι μια χώρα του Τρίτου κόσμου. Όλα θα είναι απαίσια, το ταξίδι θα είναι κόλαση, το τοπίο δε βλέπεται, νυχτερινή ζωή μηδέν, θέρμανση δε θα υπάρχει, βραδινό δε συμπεριλαμβάνεται στην τιμή. Κάτι σαν το Blair witch project, μια περιπλάνηση στο δάσος της ελεύθερης αγοράς του Αλ Χαλίλι, που ο καθένας μας θα έχει ίσες πιθανότητες με το διπλανό του να μείνει άνεργος ή να χαθεί. Ο δε ξεναγός βαριέται αφόρητα, ονειρεύεται έναν (θηλυκό) Γεωργούλη σαν την Νία τη Βαρντάλος στην τελευταία της ταινία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ όμως είναι εδώ. Δίπλα στον πολίτη, μαζί με τον πολίτη. 5άστερα ξενοδοχεία μας περιμένουν, άνετη διαμονή, κλιματισμός, τζακούζι, ασύρματη σύνδεση Ίντερνετ σε όλο το ξενοδοχείο, αξιοθέατα, ξενύχτια, σκυλάδικα, Σινικά Τείχη, Παρθενώνες, Πυραμίδες, άψογη εξυπηρέτηση, αιθέριες υπάρξεις. Και δέντρα, πολλά δέντρα. Να πάμε, εσείς τι λέτε; Μα το ρωτάτε;
Μην είστε αρνητικοί. Το ξέρω, σας φαίνεται λίγο σαν ταξίδι επιστημονικής φαντασίας. Φοβάστε και την επιστροφή, λογικό, με τόσα που γίνονται. Είναι και οι εκλογές και θέλετε να ψηφίσετε. Δεν μπορούμε να τις καθυστερήσουμε λίγο; Να δώσουμε μια μικρή παράταση στην ελπίδα να αποφασίσει;
Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι λίγο σαν το φόβο πριν το γάμο. Θέλεις μεν να παντρευτείς, πεντέμιση χρόνια τραβιέσαι με τον Γιώργο(είχες και μια περιπέτεια στο μεταξύ με έναν στριφνό και ευέξαπτο συνταγματολόγο), όλη η γειτονιά ρωτάει τι θα γίνει τελικά, θα το πάρεις το παιδί αλλά φοβάσαι τη δέσμευση. Νιώθεις καλά μαζί του, εσύ δεν είσαι και στα καλύτερα σου, δεν είναι ο παιδαράς των ονείρων σου αλλά είναι γλυκούλης, στην Ευρώπη είναι γνωστός, είναι τίμιος, εργατικός. Αναρωτιέσαι όμως, δεν μπορείς να το αποφύγεις: Τον αγαπάω, αλλά κάνω καλά που τον παντρεύομαι;
Στην περίπτωσή μας όμως, δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Και μόνο για τον μήνα του μέλιτος, την προεκλογική εκστρατεία, αξίζει τον κόπο. Θα παντρευτείς για το ταξίδι. Τον γάμο απλά θα τον υποστείς. Η ελπίδα πρέπει να δεχτείς ότι είναι σαν τον οργασμό. Κρατάει λίγο.
Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε για τα πολιτικά κόμματα: Συνήθως μας τάζουν ευχάριστα ταξίδια σε τόπους μακρινούς και ονειρεμένους, σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων. Η παγκόσμια πρωτοτυπία στην περίπτωση της Ν.Δ είναι ότι μας υπόσχεται διά στόματος του πρωθυπουργού ότι θα περάσουμε χάλια αν επιλέξουμε τη δικιά τους εκδρομή. Προορισμός είναι μια χώρα του Τρίτου κόσμου. Όλα θα είναι απαίσια, το ταξίδι θα είναι κόλαση, το τοπίο δε βλέπεται, νυχτερινή ζωή μηδέν, θέρμανση δε θα υπάρχει, βραδινό δε συμπεριλαμβάνεται στην τιμή. Κάτι σαν το Blair witch project, μια περιπλάνηση στο δάσος της ελεύθερης αγοράς του Αλ Χαλίλι, που ο καθένας μας θα έχει ίσες πιθανότητες με το διπλανό του να μείνει άνεργος ή να χαθεί. Ο δε ξεναγός βαριέται αφόρητα, ονειρεύεται έναν (θηλυκό) Γεωργούλη σαν την Νία τη Βαρντάλος στην τελευταία της ταινία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ όμως είναι εδώ. Δίπλα στον πολίτη, μαζί με τον πολίτη. 5άστερα ξενοδοχεία μας περιμένουν, άνετη διαμονή, κλιματισμός, τζακούζι, ασύρματη σύνδεση Ίντερνετ σε όλο το ξενοδοχείο, αξιοθέατα, ξενύχτια, σκυλάδικα, Σινικά Τείχη, Παρθενώνες, Πυραμίδες, άψογη εξυπηρέτηση, αιθέριες υπάρξεις. Και δέντρα, πολλά δέντρα. Να πάμε, εσείς τι λέτε; Μα το ρωτάτε;
Μην είστε αρνητικοί. Το ξέρω, σας φαίνεται λίγο σαν ταξίδι επιστημονικής φαντασίας. Φοβάστε και την επιστροφή, λογικό, με τόσα που γίνονται. Είναι και οι εκλογές και θέλετε να ψηφίσετε. Δεν μπορούμε να τις καθυστερήσουμε λίγο; Να δώσουμε μια μικρή παράταση στην ελπίδα να αποφασίσει;
Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι λίγο σαν το φόβο πριν το γάμο. Θέλεις μεν να παντρευτείς, πεντέμιση χρόνια τραβιέσαι με τον Γιώργο(είχες και μια περιπέτεια στο μεταξύ με έναν στριφνό και ευέξαπτο συνταγματολόγο), όλη η γειτονιά ρωτάει τι θα γίνει τελικά, θα το πάρεις το παιδί αλλά φοβάσαι τη δέσμευση. Νιώθεις καλά μαζί του, εσύ δεν είσαι και στα καλύτερα σου, δεν είναι ο παιδαράς των ονείρων σου αλλά είναι γλυκούλης, στην Ευρώπη είναι γνωστός, είναι τίμιος, εργατικός. Αναρωτιέσαι όμως, δεν μπορείς να το αποφύγεις: Τον αγαπάω, αλλά κάνω καλά που τον παντρεύομαι;
Στην περίπτωσή μας όμως, δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Και μόνο για τον μήνα του μέλιτος, την προεκλογική εκστρατεία, αξίζει τον κόπο. Θα παντρευτείς για το ταξίδι. Τον γάμο απλά θα τον υποστείς. Η ελπίδα πρέπει να δεχτείς ότι είναι σαν τον οργασμό. Κρατάει λίγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου