Διαστροφή!

Είμαι διεστραμμένος τελικά: Πώς διάολο θα φαινόταν σε έναν άνθρωπο του Τρίτου κόσμου , χτυπημένο από το AIDS, τη φτώχεια και την έλλειψη νερού, η προθυμία και η διάθεση του Νεοέλληνα στιχουργού να "πεθάνει" για μια Bimbo που έβαλε στο μάτι; Θα τον άκουγε, θα του ‘βγαζε τη χούφτα του να πιει, θα τον παρηγορούσε για τα βάσανα του; Ο ηλίθιος έρωτας, η έπαρση και ο εγωκεντρισμός υμνούνται στους ασυνάρτητους εθνικούς ύμνους του μοντέρνου λαϊκού. Δε λέω, έχουν τη χάρη τους και τα φτηνά, και οι εφήμεροι έρωτες, και τα πάθη μας-τα λάθη μας. Αλλά μόνο αυτά μας εμπνέουν; Πώς μπορεί να εμπνεύσει και να υποστηρίξει τραγούδια και συναισθήματα κάτι τόσο ρηχό, όσο οι ιστορίες που περιγράφουν τα νέα άσματα; Και γιατί παντού κολλάει ένας ράπερ που τα χώνει στις γκόμενες ή με γενικότητες στο σύστημα; Είναι απαραίτητος; Εμένα τα αυτιά μου είναι κουρασμένα, όπως και πολλών άλλων. Στην Αφρική και στον υπόλοιπο αναπτυσσόμενο κόσμο δεν έχουν τόσες πολυτέλειες, εκεί μάχονται για την επιβίωση. Εκεί όλες οι δημοσκοπήσεις διαφωνούν μόνο στην ώρα θανάτου: Ένα παιδί πεθαίνει κάθε 5 δευτερόλεπτα.

Δεν περιμένουμε στον πολιτισμό της σαχλαμάρας ποτέ κάποιο παιδί από αυτά να είναι επίκαιρο. Τώρα μάλιστα που θα αδειάσουμε τα τασάκια της αναίσθητης κοινωνίας μας, τους δρόμους των πόλεων, από τους άπλυτους λαθρομετανάστες θα αναπνεύσουμε φρέσκο, φυλετικά καθαρό ατμοσφαιρικό αέρα. Σαν σε δικαστική πλάνη, δικάσαμε τους αδύνατους. Μάλιστα χθες μάθαμε ότι μπορούν να πέσουν και θύματα στρατολόγησης για τρομοκρατικούς σκοπούς. Τέτοια να λέτε πρωτοπαλίκαρα της κυβέρνησης, να χτυπάνε κόκκινο τα ξενοφοβικά μας ένστικτα, να μας δώσετε και όπλα σιγά σιγά να τους καθαρίζουμε. Θα συσταθεί μετά τη Σέκτα Επαναστατών, η Σέκτα Μεταναστών. Είναι βέβαιο, το λέει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Μέχρι και οι δηλώσεις αυτών των ανθρώπων πρέπει να εξυπηρετούν κάτι, όπως τα πολιτικά τους γραφεία. Μια πολιτική δήλωση εξίσου φτηνιάρικη με τα άσματα που περιγράφουμε. Ποιος απορεί λοιπόν για τον άρρωστο πολιτισμό μας όταν το κράτος χρησιμοποιεί κατόπιν εορτής υποκριτικές και αναποτελεσματικές θεραπείες; Ακόμα και στο θάνατο υπάρχει ελπίδα. Εδώ όμως κατοικεί ο φόβος που καλλιεργούν οι άτολμοι και άθλιοι πολιτικοί μας. Εδώ η ελπίδα διαστρεβλώνεται και καθοδηγείται στον καταναλώτισμο! Και όσο καταναλώνουμε, αγοράζουμε και τις τύψεις μας! Η Αφρική ας τα βγάλει πέρα με τη σκόνη της και εμείς με τους Μεϊμαράκηδες. Είναι σαφές ποιος έχει το μέλλον με το μέρος του!