Ο εφιάλτης στο δρόμο με τον κερδοσκόπο

Πετάχτηκα από το κρεβάτι. Είχα δει πάλι τον ίδιο εφιάλτη. Με περιτριγύριζαν ρακένδυτοι κερδοσκόποι στην Αϊτή και με παρακαλούσαν να τους δώσω ένα ευρώ να πάρουν κάτι να φάνε. Τότε μόνο συνδέθηκαν τα κομμάτια του παζλ. Αφού είχα διαβάσει δεκάδες αναλύσεις δίχως να καταλήγω πουθενά, είδα επιτέλους όλη την εικόνα της οικονομικής κρίσης.

Αυτό συνέβη πριν ένα μήνα περίπου. Από τότε έχω να κοιμηθώ. Είδα αναμμένο το φως από κάτω και είπα να σας χτυπήσω. Δεν έχω σε κανέναν να μιλήσω. Αισθάνομαι ένα τεράστιο βάρος στους ώμους μου. Μην είστε αφελείς. Δεν είναι το χρέος. Απλά να, νιώθω ότι στερώ τα 300 ευρώ που μου δίνετε από τους κερδοσκόπους. Κι ήρθα σε σας. Συγγνώμη που σας ενοχλώ τέτοια ώρα. Δεν είχα όμως που αλλού να πάω μέσα στη νύχτα.

Πως με λένε; Αυτό δεν το ξέρω. Ρωτήστε τους άλλους. Πιο γνωστός είμαι φαντάζομαι σαν αριθμός. Εγώ πάντως με λέω Μιχάλη. Όχι ότι μου έχει φανεί χρήσιμο μέχρι τώρα το όνομά μου. Αποφάσισα όμως να το κρατήσω. Αλλά τα λεφτά μου, δεν μπορώ. Σε κάποιον πρέπει να τα δώσω. Αλήθεια δεν τα θέλω να τους πείτε. Μου είπαν ότι εσείς γνωρίζετε κάποιον από τους κερδοσκόπους. Αληθεύει; Πείτε μου ναι, σας παρακαλώ. Νιώθω τύψεις απέναντί τους. Δε με καταλαβαίνετε. Τα βάζω συνεχώς με τον εαυτό μου. Εγώ φταίω που ήθελα να ζήσω. Ήταν λάθος μου, το αναγνωρίζω. Παρασύρθηκα από το χτύπο της καρδιάς. Υπήρξα ανεύθυνος. Που μπορώ όμως τώρα να απευθυνθώ; Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά. Η μαμά μου το προηγούμενο διάστημα δεν μπορούσε να βγει στη γειτονιά εξαιτίας του υψηλού μου εισοδήματος. Σε τι έφταιξε αυτή η γυναίκα; Έχω αλλάξει, θα δείτε. Το μετάνιωσα σας λέω. Δεν υπήρχε λόγος να τα παίρνω αυτά τα χρήματα εξαρχής. Ήμουν άχρηστος εντελώς. Τι εξευτελισμός. Πόσο ντρέπομαι τώρα για όλα αυτά.

Μα πρέπει να με πιστέψετε. Δεν είχα κακό σκοπό. Αλήθεια. Δεν ήθελα να κάνω περιουσία ή κάτι τέτοιο. Όλες τις συζητήσεις αυτών των ημερών τις θεωρούσα ανούσιες. Μιλούσαν για τα λεφτά με τέτοια σοβαρότητα. Λες και πρόκειται για κάτι που έχει αξία. Αυτό που δεν άντεξε η συνείδησή μου, ήταν όταν είδα πως ένιωθαν ντροπή για μένα και για την πατρίδα μου. Ήμουν καλομαθημένος και δεν μου χαρίστηκαν. Άρχισαν να γράφουν εναντίον μου στις εφημερίδες. Οι ελληνικές με στόλιζαν και μόνο μερικές ξένες με υπερασπίστηκαν. Τα ‘χα κάνει όλα σκατά μετά συγχωρήσεως. Ξόδευα, ξόδευα, ξόδευα και πάντα δανειζόμουνα.

Μα που είναι; Λέτε να μη φανεί; Δεν εμπιστεύομαι να τα δώσω σε κανέναν σας. Κρατάω πολλά λεφτά μαζί μου. Θα μπορούσε να ζήσει πολύ καλά κάποιος από αυτούς για καμιά ώρα. Γι’ αυτό επιμένω να πάνε χέρι με χέρι. Μη με παρεξηγείτε. Δε σας κρύβω μάλιστα πως θέλω να τον γνωρίσω αυτόν τον κερδοσκόπο. Να δω κιόλας αν υπάρχει. Η γνωριμία μου με τον Άγιο Βασίλη ήταν σκέτη απογοήτευση. Πάντως από αυτά που λένε, καταλαβαίνω ότι δεν έχει εθνικότητα. Μπορεί να είναι και λαθρομετανάστης. Τον καημένο. Πραγματικά τον λυπάμαι. Τι θα ‘χει τραβήξει στη ζωή του.

Να σας πω κάτι, αλλά μη θυμώσετε. Δεν μπορώ τελικά. Ας βρούμε έναν τρόπο να το κάνουμε λιγότερο επώδυνο. Απ’ ό,τι βλέπω έχουν μαζευτεί και κάμερες απέξω. Όταν ξεκινούσα να έρθω πίστευα ότι θα προλάβαινα τον ίδιο. Τι θα λέγατε λοιπόν να με ληστέψετε εσείς; Δεν είναι άσχημη ιδέα. Πάρτε μου όλα τα λεφτά. Θα με ανακουφίζατε. Μην ξεχάσετε αυτά που έχω στην εσωτερική τσέπη. Τα λεφτά δεν έγιναν για τους φτωχούς. Δεν έχουν πορτοφόλι και οι τσέπες τους είναι τρύπιες. Ενώ εσείς, με ορθάνοιχτα φώτα μέσα στη νύχτα, όλο και κάποια offshore θα έχετε, δεν μπορεί. Πάρτε μου όλα τα λεφτά. Μην αφήσετε τίποτα σας λέω. Και τα ψιλά. Όλα. Εγώ θα βρω κάτι να κάνω, μη φοβάστε. Εσείς όμως, με τι θα απασχολείτε τα χέρια σας; Γι’ αυτό δεν τα θέλετε; Το ξέρω. Είστε τόσο ευγενικός.

Το κατάλαβα ότι ήσουν εσύ από την πρώτη στιγμή. Μην ντρέπεσαι. Μην κρύβεσαι. Πάρε μου όλα τα λεφτά. Αλλά άσε με να ζήσω. Ή μάλλον όχι. Καταδίκασέ με σε θάνατο. Και μένα και όλα τα γαμημένα κωλόπαιδα που μας σπούδασαν οι γονείς μας με το αίμα της ψυχής τους. Κέρδισες. Μου την έφερες. Σε κάθε κρίση που δημιουργείς με την ανοχή των πολιτικών σου, να με τιμωρείς ξανά και ξανά μέχρι να βάλω μυαλό. Με βρίσκεις σύμφωνο. Σταύρωσέ με. Δε θέλω να με περάσεις για κανέναν αχάριστο. Αλλά αλήθεια με τι στοιχεία θα με καταδικάσεις; Η ομολογία μου σου είναι αρκετή;

Συγγνώμη πάντως για όλη αυτήν την ταλαιπωρία. Συγγνώμη που σπατάλησα το χρόνο σου και σε καθυστέρησα. Και σ’ ευχαριστώ που μου πήρες τα λεφτά. Άθελά σου, μου έσωσες την ψυχή. Ό,τι κι αν αποφασίσεις για τη μοίρα μου, δεν θα σε ξεχάσω. Θα μας ενώνουν για πάντα τα δεσμά της σκλαβιάς μου.

Το μόνο που θέλω από σένα είναι να με πετάξεις μέχρι το ΔΝΤ. Πρέπει να πάρω ταξί; Έχεις να μου δανείσεις, θα στα επιστρέψω. Δεν έχεις, ε; Δεν πειράζει. Συνόδευσέ με τότε μέχρι την τελευταία μου κατοικία. Είναι δίπλα στην δικιά σου. Τι όμορφη βίλα. Και σε ωραία τοποθεσία. Δεν έχεις όμως τι να βάλεις μέσα. Πολύ καταθλιπτικά. Μην απελπίζεσαι. Τώρα που γνωριστήκαμε, πού ξέρεις, μπορεί να γίνουμε και φίλοι. Οι τάφοι μας συνορεύουν. Και μείνε ήσυχος. Αν τυχόν τον δω, θα πω στον Θεούλη μια καλή κουβέντα και για σένα. Γι'αυτήν, κάτι μου λέει ότι έχεις να με πληρώσεις.