Σεξισμός

Υπάρχουν αιδοία που γελάν και αιδοία που φλυαρούν, αιδοία τρελά, υστερικά με το σχήμα της φυσαρμόνικας και αιδοία εύκαρπα και σεισμογραφικά που μετρούν την ύψωση και την πτώση του χυμού. Αιδοία κανιβαλικά που ανοίγουν σαν τα σαγόνια της φάλαινας και σας καταπίνουν ζωντανούς. Αιδοία μαζοχιστικά επίσης, που σφαλούν σα στρείδια, προικισμένα όστρακα και που κλείνουν, ίσως, μέσα τους, ένα, δυο μαργαριτάρια. Υπάρχουν ακόμα αιδοία διθυραμβικά που μόλις τα πλησιάζει το πέος βυθίζονται σ’έκσταση και αιδοία όμοια με σκαντζόχοιρους που αμολούν τ’αγκάθια τους και υψώνουν σ’αυτά σημαιάκια τα Χριστούγεννα. Αιδοία τηλεγραφικά που χρησιμοποιούν τα σήματα μορς κι αφήνουν το μυαλό γεμάτο από τελείες και παύλες, κι αιδοία πολιτικά που κορεσμένα από ιδεολογίες δεν παραδέχονται ούτε καν την παύση των εμμήνων τους. Αιδοία φυτικά που δεν ανταποκρίνονται παρά μονάχα αν τα ξεριζώσεις και αιδοία θρησκευτικά που μυρίζουν όπως ο Αντβεντιστής της Έβδομης Ημέρας κι είναι φορτωμένα με παρεκκλήσια, σκουληκάκια, όστρακα και κάπου-κάπου με ξεροκόμματα ψωμιού. Αιδοία θηλαστικά, φοδραρισμένα με δέρμα ενυδρίδων που πέφτουν σε νάρκη όλο το χειμώνα και αιδοία ιστιοπλοϊκά που αρματωμένα σαν κότερα είναι καλά για τους μοναχικούς και τους επιληπτικούς. Αιδοία από πάγο που μπορείς να τα καταποντίσεις με βροχές από διάττοντες χωρίς να κατορθώσεις να τρεμουλιάσουν και αιδοία λογής, λογής που δεν ανήκουν σε καμία κατηγορία, που δεν μπορείς να  τα περιγράψεις, πάνω στα οποία μπορείς να σκοντάψεις μια φορά στη ζωή σου και που σ’αφήνουν μαραμένο και σημαδεμένο με πύρινο σίδερο. Και αιδοία χωρίς όνομα και προγόνους, κι αυτά είναι τα καλύτερα απ’όλα. Πού να βρίσκονται όμως;  

Χένρι Μίλλερ, Τροπικός του Αιγόκερω.