Τσάμπα(λάλα) Γκολ!

Σιφίουε Τσαμπαλάλα! Αριστερό εξτρέμ της Νοτίου Αφρικής και κάποιων Κάιζερ Γουίνγκς. Ένα όνομα που θα περνούσε απαρατήρητο ακόμα και σε μένα αν στο FIFA 2010 δεν είχα ανακαλύψει στις αλλαγές πριν από καιρό κι έναν άλλο συμπατριώτη του στην εθνική ομάδα, τον Λέφα Τσουτσουλούπα. Και Τσαμπαλάλα και Τσουτσουλούπα; Δεν μπορεί να είναι τυχαίο, σκέφτηκα. Υπέθεσα αμέσως ότι είναι φίλοι μεταξύ τους και τους έβαλα να παίξουν κοντά ο ένας στον άλλον, καθότι μέσοι και οι δύο. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αν και δεν είχαν καλά στατιστικά, τους έριξα στον αγωνιστικό χώρο και δεν με απογοήτευσαν, συνθέτοντας ένα εκπληκτικό δίδυμο. Η μάχη του κέντρου ήταν δική τους υπόθεση και οι αντίπαλοι δεν άργησαν να υποκλιθούν στην ανωτερότητά τους.

Όταν πριν λίγες μέρες ξεφυλλίζοντας ένα από τα άπειρα κακά αφιερώματα για το Μουντιάλ-ξέρετε, από αυτά που λένε να προσέξετε τον Πάτο και τον Μπάλακ ενώ δεν είναι στο Μουντιάλ- έπεσε το μάτι μου πάνω στην 23άδα της Νοτίου Αφρικής. Πώς το είχα ξεχάσει! Με αγωνία άρχισα να αναζητώ τους δύο φίλους μου. Δυστυχώς με περίμενε ένα σοκ. Ο Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα είχε αποκλείσει τον Λέφα Τσουτσουλούπα επειδή απ’ ό,τι έμαθα μετά είχε μια μέτρια σεζόν φέτος- στους αποκλεισμένους και ο μέγας χασογκόλης Μπένι Μακ Κάρθι. Αφού ξεπέρασα το αρχικό μούδιασμα και αναλογίστηκα τι αντιδράσεις θα έχει δημιουργήσει ο αποκλεισμός του Λέφα στους φιλάθλους της Μπαφάνα Μπαφάνα, προσπάθησα να κάνω θετικές σκέψεις. Ο Σιφίουε Τσαμπαλάλα θα αναλάμβανε αναγκαστικά μόνος του να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Θα τα κατάφερνε όμως;

Ευτυχώς δεν χρειαζόταν να περιμένω για να το διαπιστώσω. Το Μουντιάλ μου επεφύλασσε το ιδανικότερο ξεκίνημα. Η διοργανώτρια χώρα θα άνοιγε την αυλαία απέναντι στο Μεξικό. Με το κλιματιστικό στο φουλ και το φραπέ ανά χείρας, έκατσα να δω την πρεμιέρα. Για καλή μου τύχη η Νότιος Αφρική είχε στη βασική της σύνθεση τον μεγάλο Τσαμπαλάλα. Μου φάνηκε σαν ψέμα. Ανατρίχιασα ολόκληρος στη σκέψη και μόνο ότι θα τον δω να αγωνίζεται.

Η στιγμή που ανακαλύπτεις ότι ο παίκτης του videogame είναι αληθινός σκέφτομαι ότι μπορεί να συγκριθεί μόνο με την επαναφορά στη ζωή κάποιου ανθρώπου που ήταν σε κώμα ή την εύρεση ενός αγνοούμενου στην εκπομπή της Νικολούλη. Η ευτυχής αυτή σύμπτωση με έβαλε αμέσως σε κλίμα μουντιαλικό παρόλο που η θητεία μου έχει τελειώσει προ πολλού στα χαρτάκια της Πανίνι. Ο ήρωάς μου έπρεπε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, επιβεβαιώνοντας τις μυθικές ιδιότητες που του είχα αποδώσει. Μα ποιος ήταν από όλους αυτούς με τα κίτρινα ο Τσαμπαλάλα;

Ο σκηνοθέτης και η εξέλιξη του παιχνιδιού δεν μου έκανε για κάμποση ώρα το χατίρι. Για να σου κάνουν άλλωστε κοντινό, ακόμα και ποδοσφαιριστής στο Μουντιάλ να είσαι, θα πρέπει να βάλεις γκολ, να σου κάνουν φάουλ ή να σουτάρεις, να εκτελέσεις κάποιο κόρνερ ή πλάγιο. Η ώρα περνούσε και ήθελα απεγνωσμένα να δω από κοντά τον παίκτη ορχήστρα του FIFA. Κάποια στιγμή το πλάνο έφτασε και στο μεγάλο εξτρέμ. Φαινόταν χαρούμενος, αγνός, ωραίος τύπος και με μακρύ ράστα μαλλί, από αυτούς τους ανθρώπους που σκέφτεσαι ότι αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής θα έπαιζε κιθάρα σε συγκρότημα ρέγκε. Η επιθυμία μου είχε πραγματοποιηθεί.

Περιέργως, όμως, αντί να αδιαφορήσω που ικανοποιήθηκε η περιέργειά μου, ταυτίστηκα κεραυνοβόλα με την ομάδα της Νοτίου Αφρικής. Έχοντας διαβάσει αρκετά άρθρα το τελευταίο διάστημα για τη χώρα που διοργανώνει το Μουντιάλ, ένιωσα ξαφνικά οικεία με τους παίκτες της, που μερικοί από αυτούς είναι παλιές καραβάνες όπως ο Πίενααρ ή ο Μοκοένα. Στο πρώτο ημίχρονο με το ζόρι κρατούσαμε το 0-0 αλλά ο Τσάμπα όπως είχα αρχίσει να τον φωνάζω ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους του γηπέδου.

Γρήγορα όμως φάνηκε ότι το πάθος μου δεν θα συμβιβαζόταν με ένα ματς της παρηγοριάς. Λίγα λεπτά μετά την έναρξη της επανάληψης κάποιος που δεν ήταν ο Τσαμπαλάλα, έβγαλε τον Τσαμπαλάλα που είχε κάνει κίνηση στον κενό χώρο απέναντι από τον μεξικανό τερματοφύλακα. Βλέποντας τον παικταρά μου να πετάει προς το γκολ, ένιωσα μια μικρή δυσπιστία αλλά και μια κρυφή ικανοποίηση. Οι σφυγμοί μου δεν πρόλαβαν να ανέβουν. Παρόλο που βρέθηκε αρκετά πλάγια από το τέρμα, ο Τσάμπα με το αριστερό εξαπέλυσε ένα τέλειο σουτ και η μπάλα καρφώθηκε στο γάμμα. Το γήπεδο σείστηκε από τις επευφημίες. Ακολούθησε μια cool κούρσα προς το σημαιάκι του κόρνερ και ο στυλάτος χορός του. Η σκέψη μου, αναπόφευκτα, έφυγε για λίγο από τον μεγάλο σκόρερ. Πού να ήταν άραγε ο φίλος του ο Τσουτσουλούπα;

Δυστυχώς το Μεξικό κατάφερε να ισοφαρίσει στο 79’. Ο 37χρονος κοιλαράς Μπλάνκο ανάγκασε τον Γκουαρδάδο να οπισθοχωρήσει για να βγάλει μια σέντρα για τον Μάρκες. Μέχρι να καλύψει τα χαμένα μέτρα, η περιοχή είχε αδειάσει από παίκτες. Πάει ο καιρός που ο Χουατεμόκ ενθουσίαζε το κοινό με την διάσημη ντρίμπλα του. Τώρα τρέχει με το ζόρι. Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο 1-1.

Το δοκάρι του Μφέλα στις καθυστερήσεις, που αν γινόταν γκολ θα έδινε στην Νότιο Αφρική τους τρεις πολύτιμους βαθμούς, σιγούρεψε ότι κανείς δεν θα έπαιρνε σήμερα κάτι από τη δόξα του Τσαμπαλάλα ή από εμένα, τον πιο ένθερμο υποστηρικτή του. Την επόμενη ώρα ήθελα απλά να πάρω όλους τους φίλους μου τηλέφωνο, να τους πω ότι έβαλε το πρώτο γκολ του Μουντιάλ ο παίκτης μου. Αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι δεν θα με καταλάβουν.

Μια μέρα αργότερα, στο φιλικό προετοιμασίας με την Νότια Κορέα, ο Παντελής Καπετάνος στη μοναδική ευκαιρία που είχε να σκοράρει δεν προβληματίστηκε. Στην πάσα του Σαλπιγγίδη δεν μπήκε στη διαδικασία να κοντρολάρει για να φέρει τη μπάλα στο καλό του πόδι. Η φύση τον προίκισε έτσι που δεν έχει καλό πόδι, αλλά δύο εξίσου κακά. Καθώς το σουτ του έφευγε ψηλά άουτ, ο Σωτήρης Νίνης από τον πάγκο έδινε υπόσχεση στον εαυτό του ότι στον αγώνα με την Νιγηρία, αν σταθεί τυχερός και παίξει, θα τον βγάλει αντιμέτωπο με το κενό τέρμα. Ο ζαλισμένος Όττο στο τέλος του ματς συνειδητοποίησε τα λάθη του και δεν προτίθεται να επαναλάβει τα ίδια- όπως το ότι είχε παίξει πολύ νωρίς το χαρτί του Πατσατζόγλου.

Ο 26χρονος Σιφίουε Τσαμπαλάλα έμαθε μπάλα σε ένα λασπωμένο γκέτο του Γιοχάνεσμπουργκ. Το γκολ του είναι ακόμα το πιο ωραίο που έχει σημειωθεί στο Μουντιάλ- το μαγικό αριστερό του πόδι θέλει τώρα ο Ολυμπιακός. Ο 30χρονος Λέφα Τσουτσουλούπα, που μεγάλωσε κι αυτός φτωχικά και δίχως πατέρα, απογοητεύτηκε από τη μη κλήση του στην Εθνική ομάδα αλλά εξακολουθεί να είναι πρότυπο για τους νέους του Ladybrand στη Νότιο Αφρική. Μέσα από τις υπέροχες ιστορίες τους, η αισιοδοξία επιστρέφει και σε εμάς δυο μέρες πριν το κρίσιμο δεύτερο ματς. Η Ελλάδα ελπίζει αφού ο Τσαμπαλάλα απέδειξε ότι μπορεί. Αρκεί να μη δεχτούμε κι άλλα τζάμπα(λάλα) γκολ.