Πρόποση

Todestrieb είναι η ορμή προς θάνατο. Ο όρος του Φρόιντ δεν επισκέπτεται απλώς τη χώρα μας όπως η Ανγκέλα Μέρκελ. Έχει κιόλας εγκατασταθεί απειλώντας ό,τι υγιές έχει μείνει. Σαν «Πανούκλα». Το ίδιο και κάτι κείμενα ανεκδοτολογικού ύφους και δημοσιοκαφρικού ήθους που θα έπρεπε να μένουν ανέκδοτα διότι κινδυνεύουν από τα likes 1300 ανθρώπων που ζουν ανάμεσά μας. Γιατί να ανησυχούμε; Γιατί να μην πούμε ξανά πόσο εξαιρετικοί χαρακτήρες είμαστε αφού μπορούμε; Ποια ηθική τέλος πάντων γίνεται γραπτή κραυγή; «Η κατανόηση» είχε απαντήσει ο Ταρού στο αριστούργημα του Καμύ. Θα μου επιτρέψετε επομένως να γίνω για μερικά λεπτά δυσάρεστος.  

Γιατί να μην ξοδέψουμε κι εμείς μια πρόβλεψη σε τούτη τη φλυαρία; Να μην πεθάνουμε σε φιλική τιμή αρκεί να πάρει μπρος η οικονομία; Ακούστε ποια είναι η πρόποση της Todestrieb το τελευταίο διάστημα και βάλτε τη καλά μέσα σε όσο μυαλό σας άφησε η κρίση: Η ύφεση γίνεται πιο βαθιά, τα μέτρα σακατεύουν κόσμο, γίνονται εκλογές το 2014, ο Παπαθεμελής, εγώ και κάτι τρελοί πέφτουμε μέσα. Πρώτος ο Σύριζα και δεύτερη η ναζιστική οργάνωση διότι κάνει δουλειά, το λένε πια και μορφωμένα παιδιά. Αν αποφύγουμε τον εμφύλιο, μια χρεοκοπία ή την αποτυχία της Αριστεράς σε συνθήκες που δε θα ελέγχει, πάμε για Μιχαλολιάκο το 2016 με δώρο έξοδο στις αγορές από την Ευρωζώνη γιατί ήμασταν καλά και υπάκουα πειραματόζωα. Εναντίον όλων, οι μπράβοι με την ψήφο μας θα φιμώνουν κάποιον επειδή θα σατιρίζει τη μονομαχία του Παΐσιου με ένα μοναχό Σαολίν, θα βασανίζουν παρέα με αστυνομικούς στη ΓΑΔΑ, θα μαχαιρώνουν όχι πια στα σκοτάδια αλλά δημοσίως ή και γιατί όχι, σε ζωντανή σύνδεση. Γκέι, παχύσαρκους, μετανάστες, φλώρους σαν εμένα δημιουργούς. Συμβαίνει τώρα θα γράφει το Μέγκα που θα έχει αναλάβει κι αυτό κάποια κρίσιμα Υπουργεία. Συμβαίνει εδώ και τώρα με την απαγόρευση πορειών και συναθροίσεων. Μπείτε στο καμαρίνι και προβάρετε τη σιωπή που είναι σε προσφορά,μην ντρέπεστε. Η Γερμανία, με την καθοριστική συνδρομή όλων, θα μας έχει επιβάλει εμμέσως το παρελθόν της και δε θα χρειαστεί να απολογηθεί ποτέ ξανά. Από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Δημοκρατία του Kasidiaris, ένα τσιγάρο δρόμος ιστορίας, απλή υπόθεση τελικά.

Ευτυχώς οι περισσότεροι που βλέπουν τέτοια οράματα ή οσφραίνονται συμφορές και δράματα του βεληνεκούς που περιγράφω, νοσηλεύονται. Μύρισαν μια αμπούλα βρώμας σαν αυτές που πετούσαμε παλιά στις τάξεις και νομίζουν ότι επέρχεται πυρηνικός όλεθρος. Η μπόχα ωστόσο παραείναι διάχυτη για να την αγνοήσεις, η φτώχεια μεταδίδεται από σπίτι σε σπίτι μέσω του ζάπινγκ, τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα τη σήψη τους. Η μήνυση της Χρυσής Αυγής κατά του ΠΑ.ΣΟ.Κ για την περιβόητη λίστα είναι αναμφίβολα οι τίτλοι τέλους μίας ιστορίας αγάπης-μίσους του εκλογικού σώματος. Το χρονοντούλαπο, εκείνο που θα έβαζε ο Ανδρέας τη δεξιά, έχει ανοίξει και το περιμένει καθώς ο Πάγκαλος τραβάει το καζανάκι. Είναι αργά για τις κραυγές του αρχηγού του, αργά και για τις θηλιές των Υπουργών του. Ας κόψουν το λαιμό τους να βρουν πώς θα βγάλουμε την άλλη από το δικό μας λαιμό, πώς θα εμπνεύσουν-λέμε τώρα-έναν άρρωστο λαό να προτιμήσει να έχει χώρα παρά δίκιο.

«Τίποτα δεν έκανε τους Γερμανούς τόσο μανιακούς από μίσος και τόσο ώριμους για τον Χίτλερ όσο ο πληθωρισμός» έγραφε ο Στέφαν Τσβάιχ. Δε νομίζω ότι ο πρωθυπουργός διαθέτει την παρρησία, την ευαισθησία ή έστω τους επικοινωνιολόγους για να το υπενθυμίσει στην Καγκελάριο. Είναι σκληρό ασφαλώς να έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε ανίσχυρους δυνάστες. Ποιος είπε το αντίθετο; Ίσως όμως είναι το μόνο που έχεις να κάνεις. Η τράπουλα με την οποία παίζει η ανθρωπότητα έχει αποδειχτεί σημαδεμένη ουκ ολίγες φορές. Να μη δώσεις άλλη δύναμη στους μελλοντικούς σφαγείς σου, να πεις πια όχι στο μνημόνιο, όχι και σε αυτούς που στηρίζουν τη δύναμή τους στη γενικευμένη απελπισία, είναι χρέος σου αν είσαι άνθρωπος, δεν πάει να λέγεσαι όπως θέλεις. Αν και δεν το ξέρουν τα παλικάρια, είναι εκείνοι που σίγουρα ήρθανε απ’την Ινδία. Κοινώς, μόνο αυτοί μας έλειπαν. Αν ο στοχαστής Γιώργος είναι 25% Έλληνας, εκείνοι αποτελούν τερατογενέσεις. Ας κοπιάσουν να δείρουν τις λέξεις μας.

Θέλω να γράφω για τον έρωτα. Κάτω από τα ρούχα ζουν μονιασμένοι οι Θεοί που επινοήσαμε. Ο φόβος είναι ντεκαυλέ, συν τοις άλλοις. Σιγά μην κλάψω. Η αμεριμνησία μάς κόστισε την είσοδο στο Δ.Ν.Τ. Μία δεύτερη εκδοχή της θα μας στερήσει την ίδια τη δυνατότητα να ζούμε και να μιλάμε ελεύθερα στον τόπο μας. Ήδη η Ιστορία μας κρίνει αυστηρά. Ας κάνουμε τα αφιερώματα που θα δίνουν δωρεάν οι εφημερίδες το 2112 περισσότερο επιεική. Ο καθρέφτης συνεχίζει να μας δείχνει καλύτερους όπως έκανε και στην προ Μέρκελ εποχή. Δεν του έχω εμπιστοσύνη.

«Είμαστε όλοι Έλληνες» διακήρυττε ο Σέλεϊ δίχως να πάρει την άδεια κανενός υπερπατριώτη. «Όλοι μας έχουμε γεννηθεί στην Αρκαδία» έλεγε ο Σίλλερ, βγαίνουμε δηλαδή στον κόσμο γεμάτοι αξιώσεις για ευτυχία και απόλαυση. Είμαστε όμως και όλοι μας δολοφόνοι που δεν έχουν ακόμα σκοτώσει. Προσωπικά, θα ακολουθήσω μια πιο ασφαλή κατεύθυνση. Ειδάλλως όπως θα ξημερώνει, «θα χτυπήσουμε την πόρτα του σπιτιού μας, αλλά κανείς δεν θα μας γνωρίζει».