Καθημερινά αποδεικνύεται πως η χώρα
διαθέτει έναν επιπλέον εσωτερικό εχθρό. Την έλλειψη μέτρου. Το μέτρο, το μόνο
που θεοποίησαν οι Έλληνες σύμφωνα με τον Καμύ που θυμάμαι συχνά τελευταία. Ο
Επαναστατημένος του Άνθρωπος γράφτηκε για να αποτελεί αντικείμενο στοχασμού για
τους εξεγερμένους κι όχι για να σκονίζεται σε απόμακρες δανειστικές βιβλιοθήκες
δίπλα στη Δημουλίδου. Δίχως ενοχές λοιπόν.
Το ολίσθημα της μέρας είχε πρωταγωνίστρια μία συγγραφέα. Καιρό αναρωτιέμαι αν από ευγένεια ή από καθαρή αλαζονεία, οι Έλληνες λογοτέχνες δεν σχολιάζουν φαινόμενα τύπου Μαντά. Φαντάζομαι δεν πρόκειται για αλληλεγγύη αλλά για ακριβοδίκαιη περιφρόνηση. Πώς όμως αγνοείς τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν; Ο λόγος είναι πράξη κοινωνική και κάθε share, κάθε like, μετράει πλέον διπλά. Όλα όσα θα έπρεπε λοιπόν να γνωρίζουν οι αναγνώστες για την τελευταία συγγραφική απόπειρα αυτοκτονίας της νοημοσύνης τους από τη Χρυσηίδα Δημουλίδου, συνοψίζονται στη διαφήμιση του βιβλίου της. «Όταν η αντοχή της ψυχής λυγίζει, οι όρκοι, οι τρεις υποσχέσεις, τη στηρίζουν να συνεχίσει». Τι άλλο θα χρειαζόταν κανείς για να μην το αγοράσει; Βλέπω κάτω από το βίντεο: «Για περισσότερα στοιχεία, πατήστε εδώ» και πιστεύω πως είναι τα καταδικαστικά. Δεν είναι όμως.
Η Χρυσηίδα ξεκίνησε από τις Σέρρες για να γίνει αεροσυνοδός. Δεν περίμενε ποτέ να έχει επιτυχία-δεν είχε υπολογίσει το κοινό. Δεν ασχολείται μόνο με ένα είδος: Έχει γράψει δράμα, κωμωδία, μεταφυσικό, αστυνομικό, επιστημονική φαντασία, ποίηση, παιδικά παραμύθια, φιλοσοφικό-ιστορικές έρευνες. Τίποτα δεν άφησε. Διαφημίζει την πραμάτεια της, πού αλλού, στην Μενεγάκη. Επειδή θα ήταν άκομψο απέναντι στην αστρολόγο να υπάρχει και μέντιουμ, η βασίλισσα της πρωινής ζώνης φιλοξενεί μία προσωπικότητα που καλύπτει εντέχνως το κενό. Κι η Δημουλίδου δεν είναι καμία μετριόφρων. Παραδέχεται ότι βλέπει το μέλλον. Πριν λίγους μήνες έγραφε δύο βιβλία, ένα φοβερό κι ένα συγκλονιστικό. Δεν το λέει κανένας άλλος, η ίδια το λέει. Συγκρίνει, δε, τον εαυτό της με τον Μπετόβεν και το ταλέντο της την εκπλήσσει συνεχώς. «Το σταυροδρόμι των ψυχών» χαρακτηρίζεται από συνάδελφο ως θρυλικό. Και η ΕΣΗΕΑ δεν τον διαγράφει.
Πώς να μην θυμώνει λοιπόν όταν οι αναγνώστες της ξεδιάντροπα δανείζονται τα θεόπνευστα βιβλία της και δεν πληρώνουν το αντίτιμο του αδιαμφισβήτητου μόχθου της; Τα αριστουργήματά της δεν βρίσκονται στα αζήτητα όπως ο Καζαντζάκης, ο Ντοστογιέφσκι και η Λιλή Ζωγράφου. Έτσι δήλωσε χθες στο Facebook και κόντεψε να τους αναστήσει και τους τρεις! Κάποιος φίλος της περιέργως ενοχλήθηκε με την αναφορά και η γυναίκα των 18 μπεστ σέλερ έσπευσε να την αφαιρέσει, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ελπίδα. Σε ένα ταξίδι της στην Κύπρο είχε πει ότι πήγε στην Τουρκία, εννοώντας την κατεχόμενη Λευκωσία. Και τότε δεν είχε επιμείνει.
Δεν τα έχω με εκείνους που δανείζονται τα βιβλία της Χρυσηίδας. Τα ‘χω με εκείνους που τα εκδίδουν και λιγότερο με αυτούς που τα διαβάζουν. Ο λόγος είναι πράξη κοινωνική και κάθε share, κάθε like ή παράλειψή τους, μετράει πλέον διπλά.
(Κείμενο γραμμένο για την Parallaxi)
Το ολίσθημα της μέρας είχε πρωταγωνίστρια μία συγγραφέα. Καιρό αναρωτιέμαι αν από ευγένεια ή από καθαρή αλαζονεία, οι Έλληνες λογοτέχνες δεν σχολιάζουν φαινόμενα τύπου Μαντά. Φαντάζομαι δεν πρόκειται για αλληλεγγύη αλλά για ακριβοδίκαιη περιφρόνηση. Πώς όμως αγνοείς τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν; Ο λόγος είναι πράξη κοινωνική και κάθε share, κάθε like, μετράει πλέον διπλά. Όλα όσα θα έπρεπε λοιπόν να γνωρίζουν οι αναγνώστες για την τελευταία συγγραφική απόπειρα αυτοκτονίας της νοημοσύνης τους από τη Χρυσηίδα Δημουλίδου, συνοψίζονται στη διαφήμιση του βιβλίου της. «Όταν η αντοχή της ψυχής λυγίζει, οι όρκοι, οι τρεις υποσχέσεις, τη στηρίζουν να συνεχίσει». Τι άλλο θα χρειαζόταν κανείς για να μην το αγοράσει; Βλέπω κάτω από το βίντεο: «Για περισσότερα στοιχεία, πατήστε εδώ» και πιστεύω πως είναι τα καταδικαστικά. Δεν είναι όμως.
Η Χρυσηίδα ξεκίνησε από τις Σέρρες για να γίνει αεροσυνοδός. Δεν περίμενε ποτέ να έχει επιτυχία-δεν είχε υπολογίσει το κοινό. Δεν ασχολείται μόνο με ένα είδος: Έχει γράψει δράμα, κωμωδία, μεταφυσικό, αστυνομικό, επιστημονική φαντασία, ποίηση, παιδικά παραμύθια, φιλοσοφικό-ιστορικές έρευνες. Τίποτα δεν άφησε. Διαφημίζει την πραμάτεια της, πού αλλού, στην Μενεγάκη. Επειδή θα ήταν άκομψο απέναντι στην αστρολόγο να υπάρχει και μέντιουμ, η βασίλισσα της πρωινής ζώνης φιλοξενεί μία προσωπικότητα που καλύπτει εντέχνως το κενό. Κι η Δημουλίδου δεν είναι καμία μετριόφρων. Παραδέχεται ότι βλέπει το μέλλον. Πριν λίγους μήνες έγραφε δύο βιβλία, ένα φοβερό κι ένα συγκλονιστικό. Δεν το λέει κανένας άλλος, η ίδια το λέει. Συγκρίνει, δε, τον εαυτό της με τον Μπετόβεν και το ταλέντο της την εκπλήσσει συνεχώς. «Το σταυροδρόμι των ψυχών» χαρακτηρίζεται από συνάδελφο ως θρυλικό. Και η ΕΣΗΕΑ δεν τον διαγράφει.
Πώς να μην θυμώνει λοιπόν όταν οι αναγνώστες της ξεδιάντροπα δανείζονται τα θεόπνευστα βιβλία της και δεν πληρώνουν το αντίτιμο του αδιαμφισβήτητου μόχθου της; Τα αριστουργήματά της δεν βρίσκονται στα αζήτητα όπως ο Καζαντζάκης, ο Ντοστογιέφσκι και η Λιλή Ζωγράφου. Έτσι δήλωσε χθες στο Facebook και κόντεψε να τους αναστήσει και τους τρεις! Κάποιος φίλος της περιέργως ενοχλήθηκε με την αναφορά και η γυναίκα των 18 μπεστ σέλερ έσπευσε να την αφαιρέσει, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ελπίδα. Σε ένα ταξίδι της στην Κύπρο είχε πει ότι πήγε στην Τουρκία, εννοώντας την κατεχόμενη Λευκωσία. Και τότε δεν είχε επιμείνει.
Δεν τα έχω με εκείνους που δανείζονται τα βιβλία της Χρυσηίδας. Τα ‘χω με εκείνους που τα εκδίδουν και λιγότερο με αυτούς που τα διαβάζουν. Ο λόγος είναι πράξη κοινωνική και κάθε share, κάθε like ή παράλειψή τους, μετράει πλέον διπλά.
(Κείμενο γραμμένο για την Parallaxi)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου