Σκέψου όσους έδωσαν την ίδια τη ζωή τους, όσους βασανίστηκαν, όσους φυλακίστηκαν, όσους μίλησαν και όσους εξορίστηκαν σε ξερονήσια και θα ‘χεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Δες την κηδεία του Παναγούλη, σκέψου ότι μια Δημοκρατία σαν κι αυτή εδώ τη λειψή τον δολοφόνησε και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Η ελευθερία είναι καθήκον έλεγε ο μεγάλος αγωνιστής. Σκέψου τη φράση του. Γράψ’τη κάπου να τη θυμάσαι.
Διάβασε το «Ένας Άντρας» της Φαλάτσι, αγάπα τις αυταπάτες του Αλέκου και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Η απάντηση στην ελευθερία πάντα είναι περισσότερη ελευθερία. Η απάντηση στη Δημοκρατία είναι πάντα περισσότερη Δημοκρατία.
Θυμήσου όσους βρέθηκαν στο Πολυτεχνείο και δεν το τίμησαν αργότερα και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Σεβάσου τη διαφορετική άποψη και στάση ζωής όταν είναι έντιμη και ειλικρινής και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Δε χρειάζεται να το παίζεις αριστερός για να φτουράς. Μην ντρέπεσαι να γράφεις με αερόθερμο για κανένα δεκάλεπτο.
Συζήτησε με τον ιδεολογικό σου εχθρό και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Μην καταδικάζεις την ελευθερία του λόγου «από όπου κι αν προέρχεται» και μην εφευρίσκεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν.
Αποδέξου όσους τόσα χρόνια δεν έκλεβαν και πλήρωναν τους φόρους τους, επιδεικνύοντας τη μεγαλύτερη αλληλεγγύη και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Μπροστά στο θάνατο θεμελίωσε τη ζωή και θα ‘χεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Θύμωσε με τα πραξικοπήματα των τεχνοκρατών σε Ελλάδα και Ιταλία και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Βρες ποια είναι η Goldman Sachs και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Άκου το νέο σου Μπουμπούκο, μάθε τι πιστεύει και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Βγες στο δρόμο, απαίτησε εκλογές και θα ‘χεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Δεν απέτυχαν οι πολιτικοί για να μας κυβερνούν οι τραπεζίτες.
Γέμισε τις πλατείες, κράτα ενός λεπτού σιγή για τη Δημοκρατία και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Ζήτα να αποφασίσεις εσύ για τη δραχμή ή το ευρώ και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Αν φοβάσαι να είσαι πολίτης, μην απορείς που σε θεωρούν υπήκοο. Αρνήσου το επίδομα ψήφου τους.
Επανάλαβε πως καμία δημοκρατική διαδικασία δεν μπορεί να αποτελεί λάθος, απρέπεια, εκτροπή, εκβιασμό, τρικ, κίνδυνο, εφιάλτη και να προκαλεί προβληματισμό, οργή, νευρικότητα και ανασφάλεια και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Διάβασε βιβλία του Εδουάρδο Γκαλεάνο και του Χάουαρντ Ζιν και θα ‘χεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Θύμωσε με όσους κατάντησαν τον πολιτισμό νανούρισμα και το βιβλίο φετίχ και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Μίλα με τον άνεργο και το μετανάστη που δεν διαθέτουν διεθνές κύρος και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Δέξου να είσαι όλα όσα αρνήθηκες να γίνεις και όχι όσα δεν είπες και δεν έκανες και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Μη θέλεις να έχεις όλους τους ανθρώπους με το μέρος σου. Δεν προλαβαίνεις για τόσο δίκιο. Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο πάση θυσία, αυτοκτόνησε. Κι ο κόσμος θα έχει αλλάξει. Δεν τιμάς όμως έτσι το Πολυτεχνείο.
Αναλογίσου τη δήλωση του Σόρος:«Οι αγορές ψηφίζουν κάθε μέρα». Όταν θα αρχίσει να σε σοκάρει τούτη η αθώα φράση, θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Φτύσε όλους τους γραφιάδες που μέχρι πρότινος στηρίζανε και τώρα το παίζουν συμπονετικοί και «φιλόζωοι» και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Διάβασε πού να πάρει η ευχή πίσω από τις λέξεις τους και μη ξαναμοιραστείς με τους φίλους σου τα άθλια κείμενά τους. Παπαδοπουλάκια θα τους έλεγε όλους τους ο Παναγούλης σου. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, σβήσε το Facebook σου τώρα που ξύπνησαν ακόμη και ο Λαζό με το Μπογιό. Μάθε γιατί. Και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Συγχώρεσε τους κάθε λογής Atenistas και όσους κάνουν καλές πράξεις προδίδοντας τη Μεγάλη Επανάσταση και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο. Εγώ ξέρω μία κοπέλα που πήρε φαγητό σε ένα παιδί που πεινούσε και ακόμα της μιλάω.
Κλείσε το τηλέφωνο την επόμενη φορά που θα σου ζητήσουν τη γνώμη σου στη στημένη τους δημοσκόπηση και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Πήγαινε στην πορεία γιατί έτσι σου υπαγορεύει η συνείδησή σου και θα έχεις τιμήσει το Πολυτεχνείο.
Πήγαινε στην πορεία για να φας χημικά και να παίξεις με τους μπάτσους και θα έχεις τιμήσει την Αστυνομία.
Κάνε κάτι από όλα αυτά, είναι κι άλλα πολλά όσα μπορείς να κάνεις και τώρα τα ξεχνάω, αλλά σταμάτα προς Θεού να φοβάσαι γιατί θα ξεράσω. Τίμα επιτέλους το Πολυτεχνείο.
2 σχόλια:
Καλημέρα. Είναι τόσο όμορφο το κείμενο σου χωρίς να είναι πολιτικό. Ελπίζω να βρεί τον δρόμο του σε όσο το δυνατόν περισσότερα "ώτα ακουόντων". Κι εύχομαι με την ίδια ομορφιά να προσεγγίσεις και να ντύσεις καθαρά μαρξικές έννοιες όπως "εφεδρικός στρατός εργασίας", "συσσώρευση κεφαλαίου", "εξαθλίωση του προλεταριάτου", "ιμπεριαλισμός", ... Εγώ δηλώνω μικρός και ανίκανος να παντρέψω αυτή την ουμανιστική γνώση με το συναίσθημα που εμεπριέχει. Είναι παρήγορο να ξέρω ότι ζεις στην ίδια πόλη που κυκλοφορώ κι εγώ.
Yanko, στείλε ένα μέιλ για να κανονίσουμε καφέ όποτε θες. Μου έχει δώσει βήμα το Parallaximag, εκεί πρωτοδημοσιεύει ο Pasaenas. Δυστυχώς νιώθω αγράμματος εντελώς την τελευταία περίοδο με τα οικονομικά. Προσπαθώ να καταλαβαίνω τι συμβαίνει και δεν τα καταφέρνω πάντοτε. Ειδικά ένα βράδυ μπήκα στο Blog σου και θυμάμαι πως κατάφερα να πάρω μία ανάσα γνώσης. Είναι από τους λόγους που θυμώνω με όλα αυτά, το πώς δηλαδή ξαφνικά όλες οι βιβλιοθήκες του κόσμου έγιναν περιττές για όλα αυτά τα μπάσταρδα που ποντάρουν κάθε μέρα τις ζωές μας. Όσο για τον Μαρξ, δε σου κρύβω ότι είναι ένα από τα πράγματα που φοβάμαι κι εγώ. Ότι είμαι δηλαδή πιο κομμουνιστής από τους κομμουνιστές. Στα 28 μου δεν τον έχω μελετήσει όσο θα έπρεπε, περισσότερο να σου πω την αλήθεια έχω διαβάσει για τις διαψεύσεις του. Και όταν διαβάζω Ντοστογιέφσκι, απλά ξεχνάω να επιστρέψω πίσω και να πιστέψω σε ουτοπίες και παραδείσους επί της γης. Μου κόστισε ότι σκότωσα πρόσφατα την αυταπάτη της δημοκρατίας και νομίζω ότι δεν θα δεχόμουν να την αντικαταστήσω με μία καινούρια τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Δε φοβάμαι τον Μαρξ, τους Μαρξιστές φοβάμαι. Μ'αρέσει περισσότερο να ψάχνω την ανθρώπινη αλήθεια σε μικρές φράσεις. Δεν με ενδιαφέρει η ιδεολογική καθαρότητα αυτού που μιλάει, δεν με ενδιαφέρει σε τι πίστεψε ο καθένας, με ενδιαφέρει όμως τι είπε, πώς το διατύπωσε και τι μπορεί να πει σε μας και για μας αυτό σήμερα. Οι μεγάλες αφηγήσεις φοβάμαι ότι δημιουργούν διανοητικά ψεύδη που συνήθως πέφτουν σε χέρια ανθρώπων που δεν είναι έτοιμοι να τα υπερασπιστούν με το πάθος και την ελευθερία που θα τους άξιζαν, όπως ο κομμουνισμός. Το είχα γράψει κάπως έτσι σε μερικά κείμενα πιο πίσω, στο Υποκριτή αναγνώστη, όμοιέ μου, αδερφέ μου, αναφερόμενος στους ανθρώπους:«Δώσ’τους έναν κόσμο δίκαιο και θα στον γυρίσουν πίσω προσβεβλημένοι. Θα προτιμήσουν αυτόν που έχουν τώρα και που τους επιτρέπει, ευτυχώς, να υποκρίνονται».Είναι λοιπόν προτιμότερο σαν τον Διογένη να ψάχνουμε έναν άνθρωπο με το φανάρι και χαίρομαι ιδιαίτερα που ξαναπέρασες από εδώ. Φυσικά όλα αυτά μπορεί να αλλάξουν μέσα μου και γιάυτό θεωρώ την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης σπουδαιότερη από οποιοδήποτε σύστημα στον κόσμο, ακόμα κι από το πιο δίκαιο που θα θέλει να με σώσει για το καλό μου. Μη ξεχάσεις το μέιλ! Και σ'ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου