Δεν ξέρω τι γινόταν, έβλεπα τηλεόραση (2)

Επιδόρπιο χθεσινών σκέψεων:

Μία φίλη μου, μου είπε ότι θίγω πολλά ζητήματα και μπερδεύτηκε. Αυτό ακριβώς ήθελα να αποδείξω. Όταν σου λένε ότι ο Καραμανλής είναι ο καταλληλότερος, δεν μπερδεύεσαι, το πιστεύεις και πορεύεσαι.

Αν εγώ κάνω λάθος όσον αφορά στην αντιμετώπιση του Παπανδρέου από τα Μ.Μ.Ε, μικρό το κακό. Αν είναι δικό τους, μεγάλο. Σήμερα στην αρχαία Ολυμπία άλλωστε ο ίδιος φρόντισε να με προβληματίσει σοβαρά για τα ελληνικά του μια ακόμη φορά. Είπε: «Η φλόγα μας θυμίζει την Ελλάδα του κύρους, της ειρήνης, μια Ελλάδα που μπορεί. Αλλά υπάρχουν και οι φλόγες που έκαψαν την Ολυμπία, που μας θυμίζουν την Ελλάδα της παραίτησης, της ανιδιοτέλειας, μιας πολιτείας πελατειακής που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής….».Βρείτε το λάθος! Α ρε Γιώργο! Τζάμπα τα λεφτά των ιδιαίτερων και βούτυρο στο ψωμί του Λάκη.

Η κοινωνία είναι ένα γήπεδο. Σε ένα γήπεδο η εικόνα που έχεις για τον αγώνα, εξαρτάται από τη θέση που κάθεσαι. Ας πούμε ότι η θέση που κάθεσαι είναι η οπτική σου. Κάτι θα δεις που δεν θα δει ο απέναντι και κάτι που θα παρατηρήσει ο απέναντι θα σου διαφύγει. Οι παρωπίδες και οι προκαταλήψεις σου είναι η μπροστινή σου σειρά. Αν σηκωθούν ξαφνικά, θα χάσεις τη φάση. Το «ύψος» θα σε βοηθούσε τουλάχιστον να δεις ολόκληρο το ματς. Κάτσε λοιπόν ψηλά αλλά όχι πολύ μακριά. Ανοιχτό μυαλό, διαλλακτικότητα, συζήτηση με τον απέναντι και σίγουρα ριπλέι το βράδυ για να βρεθείς κοντά σε λίγη αλήθεια. Χωρίς βέβαια να ξεχάσεις την επόμενη εβδομάδα να ρίξεις πάλι ένα βλέφαρο στο ριπλέι γιατί μπορεί με τη συναισθηματική φόρτιση να μη κατάλαβες καλά.

Παράδοξο: Την ίδια ώρα που ο Έλληνας δεν φοβάται το γυαλί, απαντάει σε πολιτικά γκάλοπ στο δρόμο λες και βρισκόμαστε σε περίοδο χούντας. Πριν ακόμα την άνοδο του Σύριζα, αν άκουγες τις απαντήσεις, θα νόμιζες ότι ο δικομματισμός κονταροχτυπιέται με τους οικολόγους…

Πριν γίνω blogger, πίστευα ακράδαντα πως έπρεπε να μπω μέσα στην τηλεόραση έστω για μερικά λεπτά για να μιλήσω κάποιες μέρες με την οικογένεια μου. Μόνο τότε θα αποκτούσα κύρος. Θα μου δινόταν η ευκαιρία με επιχειρήματα να αντιπαρατεθώ σε πάνελ και να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου σε πτυχές της σάτιρας του Λάκη, κερδίζοντας την προσοχή τους.

Ό, τι λέω δεν παύουν να αποτελούν έπεα πτερόεντα ενός blogger, που όλο και συχνότερα χλευάζονται από ανασφαλείς αστέρες της πένας. Σε λίγο θα μας περιγράφουν σαν κάτι γραφικούς τεμπέληδες! Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλ….ες.

Τέλος για να πάω κόντρα σε όσους θεωρούν πως μόνο αυτοί είναι και κανείς άλλος, προτείνω ο καθένας από εμάς να χρησιμοποιεί συχνότερα το μυαλό του. Η σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία που την εξουσιάζουν βάναυσα πολιτικοί και Μ.Μ.Ε, θέλει να μας βάλει σε ενοχές αν σκεφτούμε κάτι που δεν ακούμε ή δεν έχει την κοινή γνώμη με το μέρος του. Αν δεν το επιχειρήσουμε, μια ζωή θα μας έχουν για πρωινό…