Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

100 years ago

Στο Σαν Ντιέγκο, ο Τζακ Γουάιτ, μέλος των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου, ο οποίος συνελήφθη το 1912 μαχόμενος υπέρ της ελευθερίας του λόγου και καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι μηνών στη φυλακή της πόλης, σιτιζόμενος μόνο με ψωμί και νερό, ρωτήθηκε αν είχε να πει κάτι ενώπιον του δικαστηρίου. Ένας στενογράφος κατέγραψε τα λόγια του:

Ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του προς τους ενόρκους με κατηγόρησε ότι κατά τη διάρκεια μίας δημόσιας συγκέντρωσης είπα:«Στο διάβολο τα δικαστήρια. Εμείς γνωρίζουμε ποια είναι η δικαιοσύνη». Αν και ψεύδεται, εντούτοις είπε μια μεγάλη αλήθεια. Αν είχε ψάξει τις πιο κρυφές γωνίες του μυαλού μου, θα είχε ανακαλύψει αυτή τη σκέψη, την οποία δεν έχω ποτέ εξωτερικεύσει μέχρι σήμερα, αλλά το κάνω τώρα. «Στο διάβολο τα δικαστήρια. Εγώ γνωρίζω ποια είναι η δικαιοσύνη», επειδή εγώ έχω καθίσει στην αίθουσά σας τόσες μέρες και είδα ανθρώπους της δικής μου τάξης να περνούν απ’αυτό το εδώλιο που εσείς αποκαλείτε εδώλιο της δικαιοσύνης. Δικαστή Σλόαν, έχω δει εσένα κι άλλους ομοίους σου να στέλνετε ανθρώπους σαν εμένα στη φυλακή, επειδή τόλμησαν να παραβιάσουν το ιερό δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Έχετε πλέον κλείσει τ’ αυτιά και τα μάτια σας στο δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή και την επιδίωξη της ευτυχίας και καταστρατηγείτε αυτό το δικαίωμα προκειμένου να προστατεύσετε το ιερό δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Κι έπειτα λες σ’εμένα να σεβαστώ το νόμο. Δεν τον σέβομαι. Έχω παραβεί το νόμο και το ίδιο θα κάνω με κάθε δικό σας νόμο και θα συνεχίσουν να με σύρουν ενώπιον σου κι εγώ θα λέω: «Στο διάβολο τα δικαστήριά σας. Εγώ γνωρίζω ποια είναι η δικαιοσύνη».   

(Από την Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών του Howard Zinn).

Δεν υπάρχουν σχόλια: