Τελικά δεν γίνεται. Το αποφάσισα. Δεν μπορώ να περιμένω μέχρι αύριο αγαπητέ Θεόδωρε. Σκέφτομαι να πάω για μπάνιο. Και εσύ φαντάζομαι θα πήγαινες αν δεν είχες να καταθέσεις. Καλύτερα να τρως τα λεφτά παρά να συζητάς για αυτά, δεν συμφωνείς; Και δεν κατάλαβα, από πού και ως πού σε κατηγορούν; Τα λεφτά να τους πεις δεν φέρνουν την ευτυχία. Απόδειξη εσύ, τα κόμματα εξουσίας, όσοι είχαν την τύχη να γνωρίσουν από κοντά μίζα τέλος πάντων.
Αδυναμία της Μαλβίνας, του Σημίτη και του Σωκράτη, σου εύχομαι τα καλύτερα. Δεν πρόκειται να σε κουράσω άλλο! Στη χώρα μου, που τη μία κρέμεται από τα χείλη του Ζαχόπουλου και την άλλη από τα δικά σου, τι να βρω να της πω; Πώς να την καθησυχάσω; Με πόση Μενεγάκη να την παρηγορήσω; Θα την νανουρίσω με καμιά δημοσκόπηση ή θα της βάλω καμιά φωτιά, έχεις δίκιο, πώς δεν το σκέφτηκα; Και στη Μαντόνα είναι καλά να πας!
Εγώ μια φόρα στο είπα, θα λείπω. Μη με ψάξεις. Θα μάθω μετά τι είπες όμως και θα σε ξεχάσω. Αυτό δεν θα ήθελες και εσύ; Ελπίζω μόνο να σε δροσίζει το κλιματιστικό!
Υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας είχε πει κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Για να τους δω! Κι ας είναι μαυρισμένοι και με αντηλιακό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου