Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Μάθε μπαλίτσα

Σου γράφω ένα γράμμα τρολόπαιδο, όχι πως θέλω να στο δώσω. Με πλήγωσες. Βασανίζομαι και συ μου λες πως δε σας νοιάζει. Εκπροσωπείς φαίνεται κι άλλους ηλίθιους και χαίρομαι πολύ που έχεις μία κάποια παρέα. Αλλά εγώ, πώς μπορώ να βοηθήσω; Προσπάθησες να με πληγώσεις και να μου πεις ότι δεν έχω απήχηση λες και είμαι ο βολευτής σου. Μα μάθε μαλάκα μου πως θα έγραφε κανείς για την απήχηση μόνο αν αυτή ήτανε γυναίκα-δευτεροκλασάτος κατά συνείδηση δηλώνω όπως ο Petefris από τα βαφτίσια του blog. Μάθε μαλάκα μου πως σχολιάζω σε διάσημα Portal και δεν καταδέχομαι να βάλω τη διεύθυνση του blog μου όταν ο αρθρογράφος είναι για τον πούτσο σαν και σένα. Μάθε μαλάκα μου πως δεν βάζω φωτογραφία μου στο Twitter μέχρι να γίνει η προσωπικότητά μου εξίσου καυλωτική με την εμφάνισή μου-είμαι γνήσιος αντιεξουσιαστής εγώ. Μάθε μαλάκα μου πως απολαμβάνω να αναγνωρίζω την αξία όπου τη δω και να είμαι πρώτος σε Retweetια-ρίξε και μία ματιά στα blogs από δίπλα να ξεστραβωθείς. Μάθε μαλάκα μου πως δεν γράφω για να μου κάνεις likes στην Parallaxi και πως Facebook δεν έχω. Μάθε μαλάκα μου πως οι μεγάλοι της γης αυτής, απήχηση δεν είχαν και δεν την επιδίωξαν. Μάθε μαλάκα μου πως εμείς, οι εαυτοί μου κι εγώ, έρημοι και ισχυροί δω μέσα, προπαγάνδα δεν κάνουμε ούτε αναπαράγουμε άγνοια. Δεν ευκαιρούμε να είμαστε πολύ ευχάριστοι και ανασφάλειες δεν έχουμε για να είμαστε συνέχεια αστείοι. Είμαστε από αυτούς που μουρή δεν πουλάνε και μας λέτε μαλάκες εσείς οι αρχιμαλάκες. Μάθε μαλάκα μου ακόμα πως τα κουλουράκια-τα σχόλια που συνήθως γράφουνε μηδέν-τα αφήνω ζεστά και ανοιχτά πέντε χρόνια τώρα γιατί δε με ενδιαφέρει η εντύπωση που θα αποκο-ι-μίσεις. Δημοκρατία πάση θυσία μαλάκα μου. Και κρίση, μαλάκα μου, αυτό που βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει. Μάθε επιτέλους να μη χέζεις όπου βρεις. Μεγάλωσες, δε νομίζεις; Μάθε επίσης μωρέ μαλάκα πως και για τη δικιά σου δυστυχία γράφω. Για να μάθεις να αντλείς την ομορφιά και να καθαρίζεις την ψυχή σου απ'τα σκατά που σε ταΐζουν κάθε μέρα. Αφού ο Σταυρακάκης και ο Τζούγανος δε σε έπεισαν, άκου Σκουλά, μάθε μπαλίτσα και ζωή, μάθε τι θα πει ελευθερία και έρωτας σε ζωντανή περιγραφή. Μάθε μπαλίτσα ρε άρχοντα. Μην περιφέρεις άλλο το δηλητήριό σου-θα το βρεις στο φαγητό σου. Μαζί θα προχωρήσουμε, παλιομαλάκα, θα το δεις. Θες δε θες θα μ'αγαπήσεις και λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις. Όποτε νιώσεις την ανάγκη να μου βρίσεις και τη μάνα, μη διστάσεις, να ξαναμπείς. Αλήθεια, μάστορα, κανένας σκούρος παίζει στη γειτονιά;

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

''Μάθε μαλάκα μου πως δεν γράφω για να μου κάνεις likes στην Parallaxi''


Ma sixna kaneis anafora stin parallaxi kai ta ekei keimena sou. Min zitianeveis anagnwstes. Grafeis psilokala alla to ifos sou...periergo!

pasaenas είπε...

Είστε κάποιο είδος δικτάτορα; Χαίρομαι που ξαναπεράσατε από τα μέρη μου διότι δε σας κρύβω πως υποπτεύομαι ποια κομπλεξάρα είστε. Μάθετε όμως πως εδώ μέσα υπάρχω μόνο εγώ. Δημοσιεύω όλα τα βλακώδη σας σχόλια με τα οποία σπάτε πλάκα αλλά καθόλου δεν καταφέρνετε να με εκνευρίσετε, σας διαβεβαιώνω. Δε δέχομαι νουθεσίες από ηλιθίους γιατί αν ήσουν αναγνώστης ευφυής και καταλάβαινες τα κείμενά μου, θα ήξερες ότι μπορώ να ειρωνεύομαι τον εαυτό μου πολύ καλύτερα απόσο μπορείς να το κάνεις εσύ. Αυνανίσου λοιπόν λίγο ακόμα και τρέξε να διαβάσεις τις 50 αποχρώσεις του γκρι. Χθες με διάβασες Parallaxi; Ζητιανεύω ένα λάικ σου, ένα σου βλέμμα, ένα σου rt!

Ανώνυμος είπε...

Diktatoras apokaleitai aftos pou ekfrazei tin gnwmi tou gia kapoion ? Endiaferon! Ti allo sas emathan oi 'kserete poioi'?

pasaenas είπε...

Αν μπορείς να διαβάσεις τα σχόλιά σου, ναι, είσαι δικτάτορας. Γιατί να μην αναφέρομαι στα κείμενά μου στην Parallaxi; Έχεις βγάλει νόμο που το απαγορεύει; Για δικά μου κείμενα πρόκειται και θα αναφέρομαι όποτε θέλω σε αυτά, εσύ τι ζόρι τραβάς; Είστε αναμφισβήτητα σπουδαίο και επίμονο τρολ πάντως. Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή. Εξακολουθείτε να με μέμφεστε για ένα φανταστικό γεγονός. Σας ξεκαθάρισα ότι δεν είμαι αυτός που περιγράφετε. Δεν ζητιανεύω αναγνώστες, είναι τουλάχιστον αστείο να το λέτε σε μένα. Προφανώς και δεν γνωρίζετε πόσο τρελός είμαι. Εσείς με τι στοιχεία με κατηγορείτε- με πειράζετε μάλλον θα έλεγα- και μπαίνετε στο μπλογκ και με υποτιμάτε; Η περηφάνια μου είναι αυτοκαταστροφική, κύριέ μου. Προτιμώ να μη διαβάζομαι καθόλου παρά να με διαβάζουν άνθρωποι που με θεωρούν υπεύθυνο για την πνευματική τους καθυστέρηση. Τη φράση του Κράους την έβαλα γιατί ισχύει 100%. Προτιμώ επίσης να χάσω φίλους μου παρά να τους ζητάω να με διαβάζουν. Δεν το έκανα ποτέ. Μπείτε λίγο στο Twitter και δείτε τι γίνεται. Είμαι ο τελευταίος που ενδιαφέρεται για την απήχησή του, είμαι ο τελευταίος που κυνηγάει αναγνώστες και φόλοουερς. Αν ο κόσμος δεν μπορεί να με διαβάζει, πάει να πει πως είναι κόσμος που δε με αφορά. Δε με νοιάζει λοιπόν να σώσω κανένα. Το ανόητο σχόλιό σας με ενόχλησε επειδή τσίμπησε ευαίσθητη και πολύ εύθικτη χορδή. Στο Twitter μοιράζομαι κείμενα ανθρώπων που δεν με ακολουθούν καν. Και το κάνω επειδή αναγνωρίζω την ομορφιά όπου τη βρω. Δίπλα έχω μπλογκς ανθρώπων που δεν με διαβάζουν. Και τι έγινε; Τελευταία ναι, μπαίνω στον κόπο να σχολιάζω ποστ κι άλλων μπλόγκερς αλλά όχι με το χυδαίο τρόπο που το εννοείτε εσείς. Ψάχνω ανθρώπους όπως ο Διογένης. Και σας προκαλώ να βρείτε πάνω από 20 σχόλιά μου τα τελευταία 4,5 χρόνια που είμαι μπλόγκερ. Δω μέσα, σας το ξαναλέω, νιώθω έρημος και ισχυρός. Βλέπετε με πόση υπομονή σας μιλάω ενώ με προσβάλατε χωρίς λόγο από την πρώτη στιγμή. Θεωρώ πως πίσω από το πληκτρολόγιο σας, όσο δυστυχισμένος κι αν μου φαίνεστε, υπάρχει ένας άνθρωπος κι όχι ένας δικτάτορας. Με ενδιαφέρουν όλα τα ανθρώπινα πλάσματα αρκεί να έχουν κάτι να μου πουν. Αν έχετε κάτι άλλο να μοιραστείτε μαζί μου και με τους αναγνώστες που δεν έχω, εκτός από ιστορίες για αγρίους, θα το δημοσιεύσω. Γράφω πολύ καλύτερα από όσους διαβάζει ο mainstream κόσμος της Lifo και του Protagon. Και δεν το λέει κανένας άλλος, εγώ το λέω, δε χρειάζομαι δηλαδή την έγκρισή σας. Μπείτε στον κόπο να σχολιάσετε κάτι πιο δημιουργικά και να εκφράσετε πιο ουσιαστικές αντιρρήσεις. Ειλικρινά προσπαθώ να σας καταλάβω και δεν απαιτώ τη συγγνώμη σας γιατί δεν μου φαίνεστε ικανός για κάτι τέτοιο. Από την πρώτη στιγμή προσπάθησα να σας πω ότι κάνετε τεράστιο λάθος. Ας μείνει λοιπόν το θέμα εδώ. Είναι η τελευταία φορά που δημοσιεύω σχόλιό σου που δεν έχει να κάνει με το κείμενο. Κατά τα άλλα είσαι ευπρόσδεκτος, μοναδικέ μου αναγνώστη. Νομίζω πως σε κάλυψα.

pasaenas είπε...

Μόλις συνειδητοποίησα το «ξέρετε ποιοι». Μάθετε λοιπόν πως δεν ανήκω. Ό,τι έμαθα για τη ζωή, το έμαθα μόνος μου. Μάλλον ξεκαθάρισα ποια κείμενά μου σας ενόχλησαν. Το μόνο που έχω να σας προτείνω λοιπόν είναι να τα ξαναδιαβάσετε. Ξέρετε ο Κομφούκιος έλεγε ότι πραγματικό σφάλμα είναι να σφάλεις χωρίς να επανορθώσεις. Η ελπίδα της ανθρωπότητας είστε εσείς ο ίδιος.