Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Σε μισό

Τους μισώ όταν κοιμούνται. Σκύβω επάνω τους με κακές προθέσεις. Η υποταγή τους στον ύπνο με απελπίζει. Μισώ την ασυνείδητη γαλήνη τους, την ψευτοαναισθησία τους, αυτό το τυφλό πρόσωπο, αυτή τη μακαριότητα, τον φαινομενικό αφοπλισμό τους…Παραφύλαξα, περίμενα πολλή ώρα να ακούσω την ανάσα του. Μα εγώ θέλω μια αναπνοή παρουσίας. Είδα πως τα νυχτερινά του βλέφαρα ήταν βλέφαρα νεκρού. Ο ύπνος είναι σκληρός όταν κλείνεται μέσα του. Όλα τα κούρσεψε ο ύπνος…Τον μισώ όταν κοιμάται, γιατί μπορεί και δημιουργεί με το ασυνείδητό του μία γαλήνη, που μου είναι ολότελα ξένη. Μισώ αυτό το μελένιο του μέτωπο…Έχει τρυπώσει στο βάθος του εαυτού του για να βολέψει την ξεκούρασή του. Κάτι λογαριάζει, κάτι ανακεφαλαιώνει εκεί μέσα…Πετάξαμε αντάμα τινάζοντας τα φτερά μας. Λαχταρήσαμε να αφήσουμε πίσω μας τη γη, ιππεύοντας τις επιθυμίες μας. Τιναχτήκαμε ψηλά, σκαρφαλώσαμε, στήσαμε καρτέρι, ριγήσαμε, φρενιάσαμε, νικήσαμε και χάσαμε μαζί. Ήταν ένα σοβαρό σκασιαρχείο. Ανακαλύψαμε ένα καινούριο είδος ανυπαρξίας…Τώρα κοιμάσαι. Τα έσβησες όλα, μα αυτό δεν είναι τίμιο...Όταν ένας άντρας κοιμάται, τα απόκρυφα πουγγιά του πέφτουν στα χέρια μου…Έχω στη φούχτα μου τους μικρούς σάκκους με σπόρο. Έχω στο χέρι μου τους αγρούς που θα δουλευτούν, τα βλαστάρια που θα κλαδευτούν, τη δύναμη των νεκρών που θα μεταμορφωθεί, τις τέσσερις σανίδες που θα καρφωθούν. Έχω στο χέρι μου τους καρπούς, τα λουλούδια, τα διαλεχτά ζωντανά του Θεού…Εσένα, όταν κοιμάσαι, σε μισώ. Violette Leduc.

Δεν υπάρχουν σχόλια: