Τι την έπιασε και
φωνάζει έτσι απ’τα χαράματα; Ακόμα δεν πρόλαβε ν’ανοίξει τα μάτια του! Α,
βέβαια! Της είχε τάξει βιβλίο. Γι’αυτήν μόνο μυθιστόρημα θα ταίριαζε. Όμως το
πνεύμα δεν τρέφεται με μυθιστορήματα. Μπορεί να σου προσφέρουν κάποια
ευχαρίστηση, αλλά την πληρώνεις ακριβά. Είναι ικανά να καταστρέψουν και τον
καλύτερο χαρακτήρα. Σε μαθαίνουν να συμπάσχεις με κάθε λογής ανθρώπους. Κι απ’
το πολύ πάρε δώσε, αρχίζει να σου αρέσει. Διαλύεσαι μέσα στους ήρωες που
προτιμάς. Καταλαβαίνεις όλες τις απόψεις. Παραδίνεσαι πρόθυμα σε ξένους στόχους
και παύεις να βλέπεις τον δικό σου, για πολύ καιρό. Τα μυθιστορήματα είναι
μαχαίρια. Ένας ηθοποιός της πένας τα καρφώνει στην κλειστή προσωπικότητα του
αναγνώστη. Όσο πιο καλά υπολογίσει τη μαχαιριά και την αντίσταση, τόσο πιο
τέλεια διασπασμένο αφήνει πίσω του το άτομο. Τα μυθιστορήματα πρέπει να
απαγορευτούν διά ροπάλου! Ελίας Κανέττι, Η Τύφλωση.
SIGN OF THE TIMES
-
«Μας είχε φτάσει το νερό ως το λαιμό.
Και τότε σκεφτήκαμε ότι μπορεί να πνιγούμε, ότι πνιγόμαστε.»
Δεν υπάρχει ούτε ένα κουτάκι του παρελθόντος
που ν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου